Herkules Dembowski
Herkules Dembowski, Ercole Dembowski (ur. 12 stycznia 1812 w Mediolanie, zm. 19 stycznia 1881 w Albizzate[1][2]) – włoski astronom pochodzenia polskiego.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
Życiorys
edytujJego ojcem był Jan Dembowski (Dębowski), uczestnik powstania kościuszkowskiego, później adiutant generała Jana Henryka Dąbrowskiego, wreszcie włoski generał i gubernator Ferrary, uhonorowany przez Napoleona Bonaparte tytułem barona, który odziedziczył syn. Matką była Włoszka Matylda Viscontini, przyjaciółka Stendhala.
Do 1843 służył w marynarce cesarskiej. Po wzięciu dymisji zamieszkał w Neapolu, gdzie początkowo po amatorsku zaczął zajmować się astronomią.
Szczególnie interesowały go gwiazdy podwójne, dokonał ponad dwóch tysięcy ich pomiarów. Zmierzył między innymi wiele podwójnych gwiazd z katalogu Friedricha Struvego i zauważył zmianę pozycji niektórych z nich w przeciągu lat ze względu na ich orbity jako podwójnych układów słonecznych. Jego publikacje wzbudziły zainteresowanie i uznanie w świecie naukowym. W roku 1878 otrzymał Złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Jego imieniem nazwany został krater Dembowski na Księżycu a także jedna z planetoid, (349) Dembowska.
Przypisy
edytuj- ↑ Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 654.
- ↑ Dembowski Herkules, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-11].