Józef Leon Łopaciński

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	30 czerwca 1776
Konsekrator	Michał Jerzy Poniatowski
Współkonsekratorzy	Jan Alojzy Aleksandrowicz; Kacper Kazimierz Cieciszowski
Współkonsekrowani biskupi
Jerzy Pawłowski	1781
Jakub Ignacy Dederko	1798

Józef Leon Łopaciński
	Biskup tytularny Trypolisu
Data i miejsce urodzenia	25 kwietnia 1751 ; Leonpol
Data i miejsce śmierci	23 kwietnia 1803 ; Saria
	Biskup pomocniczy żmudzki
Okres sprawowania	od 1776 do 1786
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół łaciński
Inkardynacja	diecezja żmudzka
Prezbiterat	13 marca 1774
Nominacja biskupia	15 kwietnia 1776
Sakra biskupia	30 czerwca 1776
	Odznaczenia

Józef Leon Łopaciński herbu Lubicz^[1] (ur. 25 kwietnia 1751 w Leonpolu, zm. 23 kwietnia 1803 w Sarii) – duchowny katolicki, święcenia kapłańskie przyjął w 1774, scholastyk wileńskiej kapituły katedralnej w 1789 roku^[2], kanonik koadiutor w 1769 roku, kanonik kapituły katedralnej wileńskiej w 1778 roku^[3]. W 1776 mianowany sufraganem żmudzkim i biskupem tytularnym trypolitańskim (Tripolis in Phoenicia). W 1786 roku zrezygnował z urzędu. Po I rozbiorze Polski nie przyjął biskupstwa białoruskiego.

W 1784 otrzymał Order Świętego Stanisława, a w 1792 Order Orła Białego. Był członkiem Komisji Edukacyjnej Wielkiego Księstwa Litewskiego z nominacji konfederacji targowickiej w 1793 roku^[4].

Pochodził z linii wojewódzkiej Łopacińskich - syn wojewody Mikołaja Tadeusza Łopacińskiego i pisarzówny wielkiej litewskiej Barbary Kopeć, córki Michała Antoniego i Anny z Naramowskich. Brat Jana Nikodema Łopacińskiego i Kazimiery za Justynianem Niemirowiczem-Szczyttem (dziadów zesłańca księdza Jana Niemirowicza-Szczytta)^[5]. Bratanek biskupa ordynariusza żmudzkiego Jana Dominika Łopacińskiego.

Bibliografia

T. Żychliński, Złota księga szlachty polskiej, R. IV, Poznań 1882, s. 155.

Linki zewnętrzne

Przypisy

↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IX, Warszawa 1912, s. 356-358.
↑ Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]
↑ Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.
↑ Gazeta Warszawska. 1793, nr 26, [b.n.s.]
↑ A. Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567

[1] Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IX, Warszawa 1912, s. 356-358.

[2] Kalendarz wileński na rok 1789, [b.n.s]

[3] Tadeusz Kasabuła, Kanonicy koadiutorzy w kapitule katedralnej wileńskiej w okresie przedrozbiorowym, w: Rocznik Teologii Katolickiej, T. 4, 2005, s. 124.

[4] Gazeta Warszawska. 1793, nr 26, [b.n.s.]

[5] A. Haratym, Justynian Szczytt Niemirowicz [w:] Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: Polska Akademia Nauk i Polska Akademia Umiejętności – Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2011, s. 565–567

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]