Janusz Kidawa

polski reżyser filmowy

Janusz Roman Kidawa (ur. 9 marca 1931 w Strumieniu, zm. 4 września 2010 w Katowicach) – polski reżyser filmowy.

Janusz Roman Kidawa
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1931
Strumień

Data i miejsce śmierci

4 września 2010
Katowice

Zawód

reżyser
scenarzysta

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Życiorys

edytuj

Wkrótce po jego narodzinach rodzice przenieśli się do Świętochłowic. Był członkiem ZMP w latach 1950–1956. Od 1951 roku należał do PZPR[1]. W 1956 roku ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi (dyplom w roku 1963)[2]. Bezpośrednio po studiach zatrudnił się w nowo powstającym ośrodku telewizyjnym w Katowicach, gdzie realizował programy artystyczne i publicystyczne. W 1961 roku przeszedł do pracy w Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie, realizując krótkometrażowy film dokumentalny Śladami Józefa Wieczorka. W wytwórni tej w latach 1961–1977 zrealizował kilkadziesiąt filmów; wśród nich znalazły się: Pierwsza zmiana, Wizja lokalna, Sam wśród ptaków, Człowiek z cyfrą. W 1978 roku Kidawa zadebiutował w filmie fabularnym Pejzażem horyzontalnym – satyryczną paradokumentalną opowieścią o budowie Huty Katowice. Film po kłopotach z cenzurą znalazł się w kinach pozbawiony kilku najciekawszych scen[3]. Pozostawiono w nim ballady z tekstami Wiesława Dymnego. W 1980 zrealizował film o śląskich artystach ulicznych oraz ogólnie o historii Śląska między pierwszą a drugą wojną światową, pt. Grzeszny żywot Franciszka Buły, który cieszył się rekordowym powodzeniem w kinach śląskich, stając się autentycznym filmem kultowym[4].

Od 1991 roku Janusz Kidawa nie kręcił już filmów. W 2003 roku opublikował na prawach rękopisu swoją autobiografię pt. Janusza Kidawy – Dokumentacja, dostępną w Bibliotece Śląskiej w Katowicach oraz w bibliotece szkoły filmowej w Łodzi.

Został pochowany na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach.

 
Grób Janusza Kidawy na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach

Filmografia

edytuj

Wybrana filmografia jako reżyser[2]:

Nagrody

edytuj

W 1974 r. został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[5]. Został również nagrodzony za następujące filmy:

  • Pierwsza zmiana – Grand Prix na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych - Kraków 1963
  • Wizja lokalna – Srebrny Medal - Moskwa 1966
  • Sam wśród ptaków – nagroda za film turystyczny - Bruksela 1971
  • Człowiek z cyfrą – nagroda ekumeniczna - Mannheim 1977
  • Grzeszny żywot Franciszka Buły – Srebrne Lwy w Gdańsku (1980), Bałtycka Perła (1980), Grand Prix w San Remo (1981).

Przypisy

edytuj
  1. Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 388. ISBN 83-223-2073-6.
  2. a b Janusz Kidawa [online], FilmPolski [dostęp 2023-12-31] (pol.).
  3. Henryka Wach-Malicka, Rozmowa z Januszem Kidawą, reżyserem filmów fabularnych i dokumentalnych [online], NaszeMiasto.pl, 25 września 2007 [dostęp 2020-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-01-10].
  4. Grzeszny żywot Franciszka Buły [online], Ale Kino+ [zarchiwizowane z adresu 2012-07-20].
  5. Dziennik Polski, rok XXX, nr 175 (9456), s. 2.

Linki zewnętrzne

edytuj