Jules Barthélemy-Saint-Hilaire

Jules Barthélemy-Saint-Hilaire
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1805 ; Paryż
Data i miejsce śmierci	24 listopada 1895 ; Paryż
	minister spraw zagranicznych Francji
Okres	od 23 września 1880; do 14 listopada 1881
Poprzednik	Charles de Freycinet
Następca	Léon Gambetta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jules Barthélemy-Saint-Hilaire (ur. 19 sierpnia 1805 w Paryżu, zm. 24 listopada 1895 tamże) – filozof, dziennikarz, polityk, minister spraw zagranicznych Francji.

Życiorys

W początkach swojej kariery był dziennikarzem politycznym w opozycyjnym wobec monarchii Karola X Le Globe (1826-1830). Był jednym z sygnatariuszy listów protestacyjnych przeciwko zawieszeniu wolności prasy podczas rewolucji lipcowej. Po 1830 pisał do szeregu pism, m.in. Le Constitutionnel, Le National i Le Courrier français. W 1833 porzudził działalność dziennikarską i zajął się filozofią^[1].

Podjął się tłumaczenia dzieł Arystotelesa, co przyniosło mu powszechne uznanie, katedrę filozofii starożytnej w Collège de France (1838) i miejsce w Akademii Nauk Moralnych i Politycznych (1839). Po rewolucji lutowej został deputowanym Zgromadzenia Prawodawczego z departamentu Seine-et-Oise, rozwiązanego po zamachu stanu Napoleona III (1851)^[1].

W 1855 został członkiem międzynarodowej komisji badającej możliwość zbudowania w Egipcie Kanału Sueskiego wg projektu Ferdinanda de Lessepsa. Następnie popularyzował ten projekt w prasie francuskiej^[1].

Karykatura autorstwa Touchatout (1873)

Po liberalizacji ustroju przez Napoleona III, został ponownie wybrany deputowanym (1869) i został działaczem opozycji wobec Cesarstwa. Za III Republiki, w 1871 popierał skuteczne starania Adolphe'a Thiersa o prezydenturę i został jego sekretarzem. W 1975 został dożywotnim senatorem. Od września 1880 do listopada 1881 był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Julesa Ferry'ego. W trakcie jego urzędowania Francja dokonała aneksji Tunezji jako protektoratu^[1].

Filozofia

Barthélemy-Saint-Hilaire był najbardziej ceniony za swoje tłumaczenia dzieł Arystotelesa i Marka Aureliusza, a także za prace na temat filozofii buddyjskiej, indyjskiej i świata islamu.

Dzieła

De la Logique d’Aristote. – Paris : Ladrange, 1838
Ouverture du cours de philosophie grecque et latine. – Paris : H. Fournier, 1838
De l’École d’Alexandrie : rapport à l’Académie des sciences morales et politiques, précédé d’un Essai sur la méthode des Alexandrins et le mysticisme. L’ouvrage contient en complément une traduction des morceaux choisis de Plotin. – Paris : Ladrange, 1845
De la vraie Démocratie. – Paris : Pagnerre, 1849
Des Védas. – Paris : B. Duprat, 1854 online
Rapport concernant les mémoires envoyés pour concourir au prix de philosophie : proposé en 1848 et à décerner en 1853, sur la comparaison de la philosophie morale et politique de Platon et d’Aristote avec les doctrines des plus grands philosophes modernes sur les mêmes matières, au nom de la section de philosophie. Discours lu à l’Académie des sciences morales et politiques, dans la séance du 14 mai 1853. – Paris : Firmin Didot, 1854
Du Bouddhisme. – Paris : B. Duprat, 1855 online
Lettres sur L’Égypte. – Paris : Michel Lévy frères, 1856 online
Le Bouddha et sa religion. – Paris : Didier, 1860^[2]
Rapport fait au nom de la section de philosophie sur le concours relatif à la question du Beau. – Paris : Firmin Didot, 1862
Mahomet et le Coran : précédé d’une Introduction sur les devoirs mutuels de la philosophie et de la religion. Le livre connaît un second tirage la même année. – Paris : Didier, 1865
Du Boudhisme et de sa littérature à Ceylan et en Birmanie. – Hamburg, 1866
De la Métaphysique : Introduction à la métaphysique d’Aristote. – Paris : Germer Baillière, 1879
Le Christianisme et le boudhisme : trois lettres addressées à M. l’abbé Deschamps, la 1ère à l’occasion d’une publication de M. Deschamps, ayant pour titre Le Boudhisme et l’apologétique chrétienne ; la 2e en réponse à l’envoi d’une étude biblique du même auteur ayant pour titre La Découverte du livre de la loi et la théorie du coup d’état d’après les derniers travaux ; la 3e qui confirme les deux précédentes et en autorise la publication. – Paris : Ernest Laroux, 1880 online
L’Inde anglaise, son état actuel, son avenir : précédé d’une introduction sur l’Angleterre et la Russie. – Hamburg, 1887
La Philosophie dans ses rapports avec les sciences et la religion. – Paris : F. Alcan, 1889 online
Étude sur François Bacon : suivie du Rapport à l’Académie des sciences morales et politiques, sur le concours ouvert pour le prix Bordin. – Paris : F. Alcan, 1890
Aristote et l’histoire de la Constitution athénienne. – Paris : Administration des deux revues, 1891 online
M. Victor Cousin, sa vie et sa correspondance. – Paris : Hachette, 1892 online
Traduction générale d’Aristote. Table alphabétique des matières. – Paris : F. Alcan, 1892
Socrate et Platon, ou le Platonisme. – Chartres : Durand, 1896

Tłumaczenia

Pensées de Marc-Aurèle. – Paris : G. Baillière, 1876 online
Physique d'Aristote ou Leçons sur les principes généraux de la nature. – Paris : Ladrange : A. Durand, 1862 t. I, t. II
Politique d'Aristote. – Paris : Ladrange, 1874 online
Psychologie d'Aristote: Opuscules (Parva Naturalia), Paris: Dumont, 1847 online

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Encyclopædia Britannica 1911 ↓.
↑ JulesJ. Barthélemy-Saint-Hilaire JulesJ., Le Bouddha et sa religion [...], Paris: Didier, 1860 .

Bibliografia

Barthélemy Saint-Hilaire, Jules, [w:] Encyclopædia Britannica, t. 3, 1911, s. 449 .

[CITEREFEncyclopædia_Britannica1911-1] Encyclopædia Britannica 1911 ↓.

[2] JulesJ. Barthélemy-Saint-Hilaire JulesJ., Le Bouddha et sa religion [...], Paris: Didier, 1860 .

[1]

[2]