Juliusz Krajewski
Juliusz Krajewski (ur. 3 września 1905 w Żółkwi, zm. 17 stycznia 1992 w Warszawie) – polski malarz, aktywny zwolennik realizmu socjalistycznego.
| Data i miejsce urodzenia |
3 września 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
17 stycznia 1992 |
| Narodowość |
polska |
| Dziedzina sztuki |
malarz |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie Aleksandra i Jadwigi z domu Rozwadowskiej (1881–1959)[1]. Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, a następnie w latach 1929–1935 studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie u Mieczysława Kotarbińskiego. Po ukończeniu studiów przystąpił wraz z małżonką Heleną Malarewicz-Krajewską do grupy artystycznej „Czapka Frygijska” jednoczącej malarzy o poglądach lewicowych, i uczestniczył w wystawach tej grupy.
Po wrześniu 1939 znalazł się we wcielonym do ZSRR Białymstoku. W 1944 w Lublinie zaczął działać w Związku Polskich Artystów Plastyków. Był wiceprezesem Związku (1944–1949), a następnie prezesem (1949–1952).
W latach 1948–1950 był profesorem Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Warszawie przed jej wcieleniem do ASP. Został członkiem podstawowej organizacji partyjnej PPR przy Związku Plastyków. Pod koniec roku 1945 zamieszkał w Warszawie. Po ogłoszeniu w roku 1949 obowiązującej doktryny realizmu socjalistycznego, wraz z żoną stworzyli wiele obrazów o tytułach np. Ziemia chłopom, Podziękowanie traktorzyście, Towarzysz Bierut wśród robotników, Brygada młodzieżowa na szybkościowcu. W 1950 otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną II stopnia w dziale plastyki za obrazy Przodownica i Rok 1944 w Lubelszczyźnie[2].
W 1952 został członkiem założycielem grupy „Malarzy realistów”. W latach 1962–1969 uczestniczył w wystawach grupy „Zachęta”. W grudniu 1985 odbyła się w warszawskiej galerii „Zachęta” wystawa dzieł Heleny i Juliusza Krajewskich. Po roku 1989 niektóre obrazy Krajewskich zostały przekazane do galerii sztuki socrealistycznej muzeum Zamoyskich w Kozłówce.
Zmarł 17 stycznia 1992[1][3] w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera GII DOD-3-5/6)[4].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Order Sztandaru Pracy II klasy (1974)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 lipca 1954)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[7]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Na podstawie nagrobka [dostęp 2023-12-14].
- ↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-09].
- ↑ Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Koż-Kram » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2023-12-14] (pol.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2024-08-09].
- ↑ Odznaczenia dla wybitnych twórców i działaczy kultury. „Dziennik Polski”. Nr 175 (9456), s. 2, 26 lipca 1974.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 112, poz. 1564 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
Bibliografia
edytuj- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, tom 6, s. 137, PWN, Warszawa 1965.
- Spór o szeroki siew 1963. desa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-27)].