Kathryn Bigelow (ur. 27 listopada 1951 w San Carlos) – amerykańska reżyserka, scenarzystka i producentka filmowa. Tworzy obrazy różnorodne gatunkowo: science fiction, filmy akcji, horrory. Pierwsza laureatka Oscara za najlepszą reżyserię, jedna z ośmiu kobiet nominowanych do tej nagrody.

Kathryn Bigelow
Ilustracja
Kathryn Bigelow, Hollywood 2010
Prawdziwe imię i nazwisko

Kathryn Ann Bigelow

Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1951
San Carlos

Zawód

reżyserka
scenarzystka
producentka filmowa

Lata aktywności

od 1980

Młodość

edytuj

Urodziła się w San Carlos w Kalifornii jako jedyne dziecko kierownika sklepu z farbami i bibliotekarki.

Zaczynała jako malarka. Przez dwa lata studiowała malarstwo w San Francisco Art Institute, a potem zdobyła prestiżowe stypendium Programu Samodzielnych Studiów Whitney Museum w 1971. Odbyła też podyplomowe studia filmowe na Columbia University, w zakresie teorii i krytyki.

Kariera

edytuj

Jej pierwszy krótkometrażowy film, The Set-Up (1978), to 20-minutowa dekonstrukcja przemocy w filmie. Pierwszy jej film fabularny to The Loveless (1982) o motocyklistach, gdzie współreżyserem był Monty Montgomery. Następnie wyreżyserowała Blisko ciemności (Near Dark, 1987), na podstawie scenariusza napisanego we współpracy z Erikiem Redem. Film wzbudził zainteresowanie zarówno krytyków, jak i fanów horrorów dzięki swej niezwykłej mieszance gatunków, łączącej film o wampirach i western.

W Błękitnej stali (Blue Steel) gwiazdą jest Jamie Lee Curtis, grająca policjantkę-nowicjuszkę świadomą własnej delikatności. Kultowy film Na fali (Point Break) to rola Keanu Reevesa jako agenta FBI, który udaje surfera, aby schwytać grupę złodziei okradających banki.

W 1995 powstał film Dziwne dni, gdy fascynowano się rzeczywistością wirtualną. Scenarzystą i producentem był James Cameron, były już wtedy mąż reżyserki. Film nie przyciągnął zbyt wielkiej widowni. Jest to thriller neo-noir z akcją w Los Angeles na przełomie wieków. Gwiazdami są Ralph Fiennes i Angela Bassett, ta ostatnia jako silna kobieta, jedna z wielu w filmach Bigelow. W scenie finałowej pojawiły się dziesiątki tysięcy statystów.

2000 to film Przekleństwo wyspy, na podstawie powieści pod tym samym tytułem Anity Shreve, portret dwóch kobiet uwięzionych w dusznych związkach. Nie ma tu technicznych fajerwerków, jest tylko tematyka rodzinna.

W 2002 wyreżyserowała film K-19 (K-19: The Widowmaker), z Harrisonem Fordem, o grupie mężczyzn na pokładzie pierwszego sowieckiego okrętu podwodnego o napędzie atomowym. Film okazał się kasowym niewypałem, mimo pełnej akcji fabuły i dbałości o szczegóły.

Kolejny film Bigelow to The Hurt Locker. W pułapce wojny (2008). Obraz ten, traktujący o wojnie w Iraku, stał się największym sukcesem artystycznym reżyserki i przyniósł jej nominację do Oscara za reżyserię, a następnie i samą nagrodę. Oscara otrzymała na gali 7 marca 2010, będąc pierwszą kobietą w historii uhonorowaną Oscarem za reżyserię.

Dla telewizji nakręciła odcinki seriali Wydział zabójstw Baltimore 3 (1997-98), Wild Palms (1993) i kilku innych, np. Karen Sisco. Wyreżyserowała także wideoklip do utworu New Order Touched by the Hand of God.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 55. MFF w Wenecji (1998).

Życie prywatne

edytuj

Bigelow była także modelką firmy Gap, zagrała w filmie Born in Flames (1983).

W latach 1989–1991 była żoną reżysera Jamesa Camerona.

Filmografia

edytuj

Nagrody

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj