Królestwo Włoch (1805–1814)

Królestwo Włoch (wł. Regno d'Italia) – historyczne państwo ze stolicą w Mediolanie, położone w północnej i środkowej części dzisiejszych Włoch, utworzone w 1805 roku przez Napoleona Bonapartego w miejsce założonej trzy lata wcześniej Republiki Włoskiej. Napoleon koronował się przy tym na króla tego państwa, zaś swoim zastępcą (wicekrólem) uczynił Eugeniusza de Beauharnais.

Królestwo Włoch

Regno d'Italia

1805–1814
Herb Flaga
Ustrój polityczny	monarchia
Stolica	Mediolan
Data powstania	17 marca 1805
Data likwidacji	25 maja 1814
Władca	Napoleon I Bonaparte
Powierzchnia	84 000 km²
Populacja  • liczba ludności	6 700 000
Waluta	lir włoski
Język urzędowy	włoski
Religia dominująca	katolicyzm
Położenie na mapie

Państwo początkowo obejmowało tereny, z których składała się Republika Włoska, po czym w 1806 roku jego terytorium zostało rozszerzone o Wenecję Euganejską, w 1808 roku o Marche, zaś w 1810 roku - o Górną Adygę. W szczytowym momencie zajmowało obszar o powierzchni 84 tysięcy km² i było zamieszkiwane przez 6,7 miliona ludzi. Przestało istnieć w 1814 roku, niedługo po abdykacji Napoleona Bonapartego we Francji.

Bibliografia

• Connelly 1965: Owen Connelly, Napoleon's Satellite Kingdoms, Free Press, New York, 1965.
• Grab 2012: Alexander Grab, The Napoleonic Kingdom of Italy: State Administration, in: The Napoleonic Empire and the New European Political Culture, Michael Broers, Peter Hicks, Agustin Guimerá (eds.), Palgrave Macmillan, 2012, s. 204-215.
• Gregory 2001: Desmond Gregory, Napoleon's Italy, Associated University Press, London 2001.