Lech Polcyn
Lech Polcyn (ur. 30 września 1964 w Białymstoku) – polski artysta wizualny, grafik, fotograf i malarz, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie i Akademii Tarnowskiej.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujW latach 1979–1984 uczył się w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu[1][2]. W latach 1985–1990 studiował na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[1][3]. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Miedziorytu Stanisława Wejmana[1]. Był też uczniem Zbigniewa Łagockiego[4].
W 1990 rozpoczął pracę w Katedrze Fotografii krakowskiej ASP, gdzie od 1995 był asystentem w Pracowni Podstaw Fotografii[1][3] prowadzonej przez Zbigniewa Zegana[3]. Od 1998 roku prowadził z Agatą Pankiewicz Pracownię Fotografii[3]. W 1997 współpracował jako asystent fotografii przy albumie Deborah Turbeville pt. Cantor Theather. W latach 1995–2006 jako fotograf realizował zlecenia komercyjne[a].
Od 1991 jego prace były prezentowane na ponad stu[5] wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce, USA, Francji, Niemczech, Austrii, Szwajcarii, Finlandii, Szwecji, Słowacji[3]. Lech Polcyn otrzymał kilkanaście nagród i wyróżnień na wystawach międzynarodowych[2]. Wystawiał m.in. w Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Katowicach, Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni, Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu, Biurze Wystaw Artystycznych w Tarnowie oraz Galerii Starmach, a także w ramach wydarzeń artystycznych takich jak Biennale Malarstwa Polskiego „Bielska Jesień” oraz Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie.
Był wykładowcą w Studium Teorii i Historii Obrazu w Krakowskiej Akademii Fotografii (2008–2009)[6]. W 2009 na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie uzyskał stopień doktora sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej „sztuki piękne”[7]. Od tego samego roku prowadzi Pracownię Fotografii numer 3 (cyfrowej) w Katedrze Filmu Animowanego, Fotografii i Mediów Cyfrowych Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie[6][8]. W 2010 uzyskał stopień adiunkta[8], a następnie profesora nadzwyczajnego na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie[9]. Od 2012 jest wykładowcą Instytutu Sztuki Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie (w 2021 przemianowanej na Akademię Nauk Stosowanych w Tarnowie, a w 2023 na Akademię Tarnowską)[6][10], gdzie również zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego[9][11]. W 2015 na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuk plastycznych na podstawie pracy Przedmioty nie/rzeczywiste[9]. W 2019 został członkiem Komisji Eksperckiej Polskiej Komisji Akredytacyjnej.
W latach 2011–2020 udzielił nieodpłatnej licencji Creative Commons na umieszczenie dwunastu fotografii polskich uczonych w Wikipedii[b].
Twórczość
edytujLech Polcyn zajmuje się fotografią artystyczną (portret, autoportret, akt), malarstwem, grafiką artystyczną oraz projektowaniem graficznym[3].
Jednym z głównych motywów w jego twórczości jest „chaotyczna rzeczywistość” otaczająca artystę, ujmowana w prywatnym, intymnym wydaniu[1]. W ocenie krytyczki Agnieszki Gniotek, chaos w tej twórczości ma „brać górę nad próbą porządkowania codzienności”[1]. W sferze zainteresowań autora „znajdują się przedmioty codziennego użytku, sytuacje i uczucia rozgrywające się między dwojgiem ludzi, prywatne historie i kroniki domowe”[1].
W początkowym okresie Lech Polcyn tworzył przede wszystkim martwe natury i portrety[1]. W kolejnych etapach jego twórczość ewoluowała w stronę „coraz większych uogólnień, budowania płaszczyzny płótna przy pomocy wyraźnie zaznaczonego konturu i określonej plamy barwnej, z pominięciem modelunku i światłocienia”[1]. Coraz większym uproszczeniom ulegała forma, a także paleta kolorystyczna jego prac[1]. Autor „gubił kolor”, tworząc kompozycje przy użyciu stonowanej palety, lub „niemal monochromatyczne”[1].
W konsekwencji kolejnych uproszczeń Lech Polcyn rozpoczął etap dzielenia kompozycji na mniejsze fragmenty[1]. Fragmentacja uzyskała wymiar przestrzenny, prowadząc do powstania obiektów fotograficznych „w wyniku darcia odbitek barytowych, przerabiania ich na masę fotograficzną, zamoczoną w kleju i formowaną lub zszywaną tak, aby przybrała kształt rzeczywistych przedmiotów czy fragmentów ciała”[1]. Tak powstałe obiekty funkcjonują pod nadaną przez artystę nazwą „obiekty rzeczywistości”[1].
Wystawy i nagrody
edytujWystawy indywidualne
- Ideogramy rzeczywistości, clubOKOcafe, Kraków, w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie, 2003[12][13];
- Alegorie postmodernizmu, Galerie Daniel Martinez, Monachium, 2004[2];
- Portrety-maski, Galeria Fotografii PAcamera, Suwałki, 2004[14];
- Fragmentacja – defragmentacja, Galeria Ars Nova, Łódź, 2006[15][16];
- per/mutacje, Galerie Sandhofer, Innsbruck, 2007[2];
- Obrazy, Galeria Muzeum Farmacji, Kraków, 2011[2];
- Przedmioty nie/rzeczywiste, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, Pałacyk Strzelecki, 2014[17][18];
- Przedmioty nie/rzeczywiste 2, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay w Krakowie, 2017[19][20];
- „foto\grafika”, Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2018[21].
Wystawy zbiorowe
- IX Konfrontacje `91, Myślenice – wyróżnienie, 1991[2];
- Fotoforum, Ružomberok – Złoty Medal Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej, 1993[2];
- V Grand Prix Photographique du Grand Passage, Genewa, 1994[2];
- Portret Miasta – Kraków – Grand Prix, 1995[22];
- XXV Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne, Gorzów Wielkopolski – pierwsza nagroda, 1995[2][23];
- Hasselblad-Austrian Super Circuit, Linz – Złoty Medal VŐAV, Złoty Medal PSA Linz, 1996[2];
- Idea `97, I Ogólnopolski Przegląd Wydawnictw Reklamowych, Toruń – wyróżnienie za Raport Roczny ECKSA 96, 1997[2];
- On i Oni, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, 1998[c][4];
- II Ogólnopolskie Biennale Pasteli, Nowy Sącz – druga nagroda, 1998[24];
- XXVIII Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne, Gorzów Wielkopolski – Dyplom Honorowy Rady Artystycznej Związku Polskich Artystów Fotografików, 1998[2][25];
- Ogólnopolskie Biennale Pasteli, Nowy Sącz – nagroda Związku Polskich Artystów Plastyków Oddziału w Krakowie, 2000[2];
- 18 Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin, 2000[2];
- 4 Triennale Grafiki Polskiej, Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach, 2000;
- Sacrum – Dzisiaj II, Pałac Tomasza Zielińskiego w Kielcach – druga nagroda[d], 2001[26];
- Obraz Roku, Królikarnia, Warszawa, 2002[2];
- I Międzynarodowe Biennale Pasteli – wyróżnienie, Nowy Sącz, 2003[27];
- Over view, Galerie Daniel Martinez, Monachium, 2003[2];
- Some Like It Hot, Vernissage & Bloxham Galleries, Londyn, 2003[2];
- Triennale z Martwą Naturą, Biuro Wystaw Artystycznych w Sieradzu – nagroda czasopisma Art & Business, 2003[2];
- Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2004[2];
- Targi Sztuki ST'art, Strasbourg, 2005[2];
- 6 Triennale Grafiki Polskiej, Biuro Wystaw Artystycznych w Katowicach, 2006[28];
- Targi Sztuki, Innsbruck, 2008[2];
- Biennale Grafiki Cyfrowej Gdynia, Muzeum Miasta Gdyni, 2008[29];
- Materia medicinalis, materia artificialis – nagroda Dyrektora Muzeum Farmacji za obraz Hygieia, Kraków, 2011[30];
- Fotografia, ślady czasu i emocji, Galerie Roi Dore, Paryż, 2013[2];
- Ex Digitalis Salon, Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu, Labsen, 2015[31];
- Inspiracje architekturą, Galeria Promocyjna Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2016[32];
- Rzeczy. Przedmiot i obiekt w polskiej fotografii, Starmach Gallery, w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie, 2017[33];
- 43. Biennale Malarstwa Polskiego „Bielska Jesień”, Bielsko Biała, 2017[34][35];
- Ciało pedagogiczne. Wystawa prac pedagogów Instytut Sztuki PWSZ w Tarnowie, Dworzec PKP w Tarnowie, 2018[36];
- Transgrafia, Fundacja Tytano, dawna fabryka tytoniu przy ul. Dolnych Młynów w Krakowie, Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2018[37];
- Rzeczy i ludzie, Biuro Wystaw Artystycznych w Tarnowie, 2019[38];
- Pandemia. Sztuka w czasach zarazy, ogólnopolski konkurs plastyczny, Fundacja Pinata (wystawa online)[39];
- Artyści z Krakowa. Generacja 1950–1969, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, 2020[40];
- 25. Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, 2020[41];
- Transgrafia 2.0. Sztuka jest przestrzenią wolności, Unity Tower, Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2021[42][43];
- Cyfrowe konfrontacje, Wielka Zbrojownia Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, 2022[44][45][46];
- Czasoprzestrzenie graficzne, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2023[47].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj- Medal Srebrny za Długoletnią Służbę (2015)[48]
- Nagroda Rektora Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie – nagroda zespołowa za osiągnięcia organizacyjne, wraz z Anną Kusztrą i Zofią Szczęsną (2022)[49][50]
Uwagi
edytuj- ↑ M.in. dla firm Umbro, Zelmer, Vistula, Wólczanka, Pliva, Ahold, Tefal, Agmet, Ardo, Rowenta, Silica, Kael, Baltic Floor, Cersanit, Wars PKP, Elektrociepłownia Kraków S.A.
- ↑ Portrety następujących uczonych: Jerzy Vetulani, Andrzej Szczeklik, Aleksander Koj, Jerzy Stachura, Włodzimierz Ptak, Stanisław Konturek, Ryszard Gryglewski, Edmund Przegaliński, Jacek Pietrzyk, Jerzy Maj, Marek Zembala, Włodzimierz Ostrowski.
- ↑ Wystawa prac Zbigniewa Łagockiego i jego uczniów.
- ↑ Nie przyznano pierwszej nagrody.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Agnieszka Gniotek: Lech Polcyn. Gratia Artis. [dostęp 2020-11-12].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Lech Polcyn – CV. Galerie Sandhofer. [dostęp 2020-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c d e f Informacje o autorach wystawy. krakow2000.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b On i oni. fototapeta.art.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Lech Polcyn. Fundacja Pinata, październik 2020. [dostęp 2021-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b c Lech Polcyn z przedmiotami na granicy rzeczywistości w Tarnowie. ownetic.com, 28 stycznia 2014. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Katalog aukcyjny. Teraz nowoczesne 11.05.2016, Rempex / artinfo.pl, 2016, s. 94 [zarchiwizowane z adresu 2020-11-14].
- ↑ a b Grafika ASP Kraków. Kraków: Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2013, s. 101.
- ↑ a b c Dr hab. Lech Polcyn, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-11-12].
- ↑ Nasz zespół. wydzialsztuki.pl. [dostęp 2022-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Lech Polcyn. Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Marta Majewska: Ideogramy rzeczywistości. fotopolis.pl, 30 października 2003. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wernisaże wystaw i inne wydarzenia 2003. photomonth.com. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kalendarium wystaw w Galerii Fotografii PAcamera. soksuwalki.eu. [dostęp 2020-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Agnieszka Gniotek: Fragmenty chaosu. kwartalnik.exit.art.pl, styczeń–marzec 2007. [dostęp 2020-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Agnieszka Gniotek: Lech Polcyn – Galeria Ars Nova w Łodzi. artinfo.pl. [dostęp 2020-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Przedmioty nie/rzeczywiste. bwa.tarnow.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Galeria Miejska BWA w Tarnowie: Lech Polcyn Przedmioty nie/rzeczywiste. tarnow.naszemiasto.pl, 3 lutego 2014. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Lech Polcyn – Przedmioty nie/rzeczywiste 2. Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 10 kwietnia 2017. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Przedmioty nie/rzeczywiste 2. Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, kwiecień 2017. [dostęp 2020-11-12].
- ↑ Lech Polcyn, wystawa „foto\grafika”. Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 9 stycznia 2018. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dekada fotografii krakowskiej. fototapeta.art.pl, 19–28 kwietnia 2002. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ XXV Gorzowskie Konfrontacje Fotograficzne. mosart.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Pastelowy Nowy Sącz. Dziennik Polski, 4 lipca 1998. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ XXVIII Konfrontacje 1998. Gorzowskie Towarzystwo Fotograficzne. [dostęp 2020-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-05)].
- ↑ Wystawa "SACRUM - DZISIAJ II". palacykzielinskiego.pl, 2001. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)].
- ↑ I Międzynarodowe Biennale Pasteli. galeriabwa.bydgoszcz.pl, 2003. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ 6 Triennale Grafiki Polskiej. gazeta.us.edu.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Biennale Grafiki Cyfrowej Gdynia 2008. kultura.trojmiasto.pl, 2008. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wystawa pokonkursowa malarstwa "Materia medicinalis, materia artificialis". sztukpuk.pl, 2011. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wystawa Ex Digitalis Salon 2015. csw.torun.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ "Inspiracje architekturą" na ASP w Krakowie. portalludzisztuki.pl, 22 lipca 2016. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Rzeczy. Przedmiot i obiekt w polskiej fotografii. karnet.krakow.pl, 2017. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ 43. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2017. bielskajesien.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Biennale Malarstwa Bielska Jesień Edition 2017. galeriabielska.pl. [dostęp 2020-11-12].
- ↑ Ciało pedagogiczne. Wystawa prac pedagogów Instytut Sztuki PWSZ w Tarnowie. Niezależny Serwis Informacyjny Kadr, 25 maja 2018. [dostęp 2020-11-12].
- ↑ Transgrafia. triennial.cracow.pl. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Rzeczy i ludzie. bwa.tarman.pl, 2019. [dostęp 2020-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-12)].
- ↑ Pandemia – Wyniki konkursu. pinatagroup.com. [dostęp 2021-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Artyści z Krakowa. Generacja 1950–1969. MOCAK. [dostęp 2020-10-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wystawa pokonkursowa „Międzynarodowy Wschodni Salon Sztuki”. spotkaniakultur.com. [dostęp 2021-04-13]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ MTG 2021. Artyści wybrani na wystawę transgrafia 2.0. triennial.cracow.pl, 20 maja 2021. [dostęp 2021-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ transgrafia 2.0. – Sztuka jest przestrzenią wolności. triennial.pl, 22 czerwca 2021. [dostęp 2021-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wystawa Cyfrowe konfrontacje. trojmiasto.pl, 2022. [dostęp 2022-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wystawa na ASP w Gdańsku. asp.waw.pl, 13 października 2022. [dostęp 2022-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Cyfrowe konfrontacje. gdansk.pl, 2022. [dostęp 2022-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Noc Muzeów 2023 w Akademii Sztuk Pięknych w Tarnowie. pik.krakow.pl, maj 2023. [dostęp 2023-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Odznaczenia dla zasłużonych pracowników ASP im. Jana Matejki w Krakowie. prezydent.pl, 2 października 2015. [dostęp 2020-11-18].
- ↑ Nagrody Rektora 2022. asp.krakow.pl, 14 października 2022. [dostęp 2022-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Uroczystość nadania Odznaczeń Państwowych i wręczenia Nagród Rektora. asp.krakow.pl, 27 października 2022. [dostęp 2022-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].