Leszek Kolankiewicz

polski kulturoznawca, antropolog widowisk

Leszek Kolankiewicz (ur. 4 marca 1954 w Lipnie) – polski kulturoznawca, antropolog widowisk.

Leszek Kolankiewicz
Ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 marca 1954
Lipno

Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: kulturoznawstwo, antropologia widowisk
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

23 czerwca 1987 – nauki humanistyczne
UW

Habilitacja

16 stycznia 2001 – literaturoznawstwo
UW

Profesura

26 kwietnia 2004

Funkcja

Przewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze
Członek Komitetu Nauk o Sztuce

Nauczyciel akademicki
uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Polonistyki; Instytut Kultury Polskiej

Stanowisko

dyrektor (2005–2012)

uczelnia

Akademia Teatralna w Warszawie; Wydział Wiedzy o Teatrze

uczelnia

University of Paris IV Sorbonne

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (1977). Tam też doktoryzował się w 1987 na podstawie dysertacji Poszukiwania etnologiczne współczesnej awangardy teatralnej (promotor – Roman Taborski), a w 2001 habilitował w dyscyplinie literaturoznawstwa, przedstawiając pracę Dziady. Teatr święta zmarłych[1]. W 2004 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[2].

Profesor w Zakładzie Teatru i Widowisk Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim (w latach 2005–2012 jego dyrektor), wykładowca na Wydziale Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie (1993–2012), Université Paris Sorbonne (2012–2016). Członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN (w latach 2007–2011 jego przewodniczący) oraz Komitetu Nauk o Sztuce, Collegium Invisibile[3], wiceprezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Członek Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów oraz Polskiego Komitetu do spraw UNESCO[4].

W latach 1973–1982 współpracował z Jerzym Grotowskim i Teatrem Laboratorium. Redaktor tekstów Jerzego Grotowskiego, m.in. Ćwiczenia, Głos, Sulla genesi di „Apocalypsis”, Odpowiedź Stanisławskiemu, Wędrowanie za Teatrem Źródeł, Teatr Źródeł. Stały współpracownik „Dialogu”. Mieszka w Warszawie.

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Wybrane publikacje

edytuj

Autor:

  • Na drodze do kultury czynnej. O działalności instytutu Grotowskiego Teatr Laboratorium w latach 1970–1977 (1978; ang. On the Road to Active Culture: The Activities of Grotowski’s Theatre Laboratory Institute in the Years 1970–1977 – 1978 i 1979)
  • Święty Artaud (1988, wyd. 2 rozszerzone 2001)
  • Samba z bogami. Opowieść antropologiczna, Warszawa, wyd. I: 1995, wyd. II: 2007, Wydawnictwo KR, ISBN 978-83-89158-59-8.
  • Dziady. Teatr święta zmarłych (1999)
  • Wielki mały wóz (2001)

Redakcja prac zbiorowych:

Przypisy

edytuj
  1. Leszek Kolankiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-10-16].
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 26 kwietnia 2004 r. nr 115-4-04 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2004 r. nr 29, poz. 520).
  3. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  4. a b c prof. dr hab. Leszek Kolankiewicz [online], IKP, 4 października 2014 [dostęp 2020-10-16].
  5. Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)].
  6. a b Leszek Kolankiewicz [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2020-10-16].

Bibliografia

edytuj