Leszek Sykulski
Leszek Sykulski (ur. 4 listopada 1981 w Częstochowie) – polski historyk, politolog, geopolityk, nauczyciel akademicki, działacz społeczny, urzędnik państwowy i działacz polityczny[1].
 Leszek Sykulski na demonstracji przed ambasadą Ukrainy (2023) | |
| Data i miejsce urodzenia |
4 listopada 1981 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
geopolityk, nauczyciel akademicki |
| Tytuł naukowy |
doktor |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 
| |
| Strona internetowa | |
Życiorys
edytujWykształcenie
edytujUkończył studia historyczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego[2]. W 2013 uzyskał doktorat z nauk społecznych w zakresie nauk o polityce (w specjalności: geopolityka i geografia polityczna) na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach na podstawie napisanej pod kierunkiem Marka Barańskiego dysertacji Polska myśl geopolityczna w latach 1989–2009[2][3].
Praktyka wojskowa
edytujJest absolwentem Akademii Obrony Narodowej w Warszawie[2]. Jako ochotnik zgłosił się do odbycia przeszkolenia wojskowego. Przeszkolenie podoficerskie odbył w Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Poznaniu, następnie praktykę dowódczą w 15 Giżyckiej Brygadzie Zmechanizowanej[4]. Absolwent kursu oficerów rezerwy w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (w stopniu podporucznika rezerwy)[2][4]. Ostatecznie praktykę wojskową ukończył w stopniu porucznika rezerwy[4].
Działalność zawodowa
edytujPracował w Zakładzie Nauk o Obronności na Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym im. Jana Długosza w Częstochowie[5]. Pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa UJD[6]. W latach 2006–2010 pracował również jako analityk ds. bezpieczeństwa międzynarodowego w Kancelarii Prezydenta RP w czasie prezydentury Lecha Kaczyńskiego[2][4]. W latach 2006–2007 z nominacji prezydenta zasiadał w Komisji Weryfikacyjnej WSI jako protokolant[2][4][7][8].
Założyciel Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego (2008), w latach 2008–2009 oraz 2012–2014 zasiadał jako prezes w jego zarządzie (od 2014 jako prezes honorowy)[2][9]. W latach 2007–2016 pełnił funkcję prezesa stowarzyszenia Instytut Geopolityki. W okresie 2009–2016 był redaktorem naczelnym kwartalnika „Przegląd Geopolityczny” (redagował tomy od 1 do 15)[2]. W latach 2011–2019 redaktor naczelny dziennika internetowego Geopolityka.net[2]. Przez pełną pięcioletnią kadencję (2018–2023) pełnił funkcję biegłego sądowego przy Sądzie Okręgowym w Częstochowie w zakresie bezpieczeństwa państwa i ekstremizmu politycznego[2][10][11]. Również prezes zarządu Polskiego Towarzystwa Geostrategicznego oraz prezes Towarzystwa Naukowego Wschodoznawców[2][3]. W przeszłości prezes Polskiego Towarzystwa Polityki Zagranicznej[3]. 3 lutego 2023 został współzałożycielem ruchu społecznego „Polski Ruch Antywojenny” (PRA) zmierzającego do minimalizacji zaangażowania Polski w wojnę na Ukrainie[12]. Polski Ruch Antywojenny zarejestrował komitet na wybory parlamentarne w 2023, jednak Państwowa Komisja Wyborcza odrzuciła zebrane przez niego podpisy, co uniemożliwiło ugrupowaniu udział w wyborach[13].
Działalność akademicka
edytujWykładał w Akademii Obrony Narodowej (2011–2013), Akademii Polonijnej w Częstochowie (2012), Uniwersytecie Humanistyczno-Przyrodniczym im. Jana Długosza w Częstochowie (2018–2020), w Katedrze Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Nauk Stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego w Ostrowcu Św. (2013–2018, 2020–2023)[2].
Działalność polityczna
edytujW wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu z 2. miejsca listy Nowoczesnej (nie będąc członkiem partii)[4][14]. 17 sierpnia 2019 zadeklarował swój start do Senatu (okręg nr 69) z listy Konfederacji[15], który ostatecznie nie nastąpił. Później został członkiem Konfederacji Korony Polskiej, z której wystąpił w maju 2023[16]. Został następnie prezesem partii Bezpieczna Polska zarejestrowanej sądownie we wrześniu 2023[17].
Kontrowersje
edytujW czasie rosyjskiej inwazji na Ukrainę w 2022 w publicznych wystąpieniach i wywiadach opowiadał się za udzielaniem pomocy humanitarnej dla obywateli Ukrainy, natomiast sprzeciwiał się udzielaniu przez Polskę pomocy wojskowej dla tego państwa, argumentując, że wpłynie to niekorzystnie na bezpieczeństwo narodowe RP i może grozić wojną z Rosją[18]. Wywoływało to krytykę niektórych środowisk politycznych i publicystycznych[19][20][21]. 27 kwietnia 2022 przeprowadził wywiad z ambasadorem Federacji Rosyjskiej w Polsce, Siergiejem Andriejewem[22][23].
Jego działalność określana jest jako prorosyjska[24][19][25][26][27][28]. Rzecznik ministra koordynatora służb specjalnych, Stanisław Żaryn określił tezy Sykulskiego jako „wpisujące się w propagandę Rosji”[29]. Paweł Gotowiecki, rektor Akademii Nauk Stosowanych w Ostrowcu Świętokrzyskim, na której wykładał Sykulski, uważa, że działania Polskiego Ruchu Antywojennego godzą w polską rację stanu[30].
Na prowadzonym regularnie kanale „Leszek Sykulski” w serwisie YouTube publikowane są treści propagujące teorie spiskowe, m.in. Wielki Reset[31], Nowy porządek świata[32], czy zorganizowania akcja przesiedleńcza przeprowadzana przez Ukrainę na terenie Polski[33].
Odznaczenia
edytuj- Medal „Pro Patria” przyznawany przez dyrektora Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych (2016)[2][34].
- Brązowy Krzyż Zasługi nadany przez prezydenta RP Andrzeja Dudę (2021)[2][35].
Wybrane publikacje
edytuj- Myśl geopolityczna Aleksandra Dugina, Częstochowa 2024, ISBN 978-83-61294-25-2
- Podstawy geopolityki, Ostrowiec Świętokrzyski 2022, ISBN 978-83-64557-54-5
- Rosyjska geopolityka a wojna informacyjna, Warszawa 2019, ISBN 978-83-012054-0-9.
- Geopolityka a bezpieczeństwo Polski, Warszawa 2018 (wyd. I), ISBN 978-83-950193-5-7.
- Polska myśl geopolityczna w latach 1989–2009, Chorzów 2015, ISBN 978-83-941420-0-1.
- Geopolityka. Skrypt dla początkujących, Częstochowa 2014, ISBN 978-83-65047-00-7.
- Geopolityka, czyli pochwała realizmu. Szkice teoriopoznawcze, Warszawa 2011, ISBN 978-83-61748-02-1.
- Geopolityka. Słownik terminologiczny, Warszawa 2009, ISBN 978-83-01-15968-9.
- Edward Dembowski (1822–1846). Biografia polityczna, Toruń 2006, ISBN 978-83-89588-59-3.
Redakcja
edytuj- Geopolityka Rosji i obszaru postsowieckiego, Warszawa 2020, ISBN 978-83-64557-54-5.
- Studia nad rosyjską geopolityką, Częstochowa 2014, ISBN 978-83-931924-5-8.
- Geopolitics – Grounded in the Past, Geared Toward the Future, Częstochowa 2013, ISBN 978-83-931924-4-1.
- Czas i przestrzeń. Czynnik geograficzny w badaniu przeszłości, Częstochowa 2013, ISBN 978-83-931924-8-9.
- Przestrzeń i polityka. Czynnik geograficzny w badaniach politologicznych, Częstochowa 2013, ISBN 978-83-935566-0-1.
Przypisy
edytuj- ↑ Sykulski Leszek [online], web.archive.org, 5 października 2022 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2022-10-05].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n O mnie – dr Leszek Sykulski [online], leszeksykulski.pl, 17 czerwca 2016 [dostęp 2023-03-06] (pol.).
- ↑ a b c Dr Leszek Sykulski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-04-20].
- ↑ a b c d e f O komisji weryfikacyjnej ds. WSI i Polskim Ruchu Antywojennym. L. Sykulski w rozmowie z J. Międlarem. [dostęp 2023-03-06].
- ↑ Pracownicy » Dr Leszek Sykulski. [dostęp 2019-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-30)]. (pol.).
- ↑ Władze Instytutu Nauk Społecznych i Bezpieczeństwa [online], www.insib.ujd.edu.pl [dostęp 2019-09-10] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-30].
- ↑ Michał Hyra, Antyamerykańska i prorosyjska kampania rozpoczęta. Sykulski z Pitoniem powołali w Częstochowie Polski Ruch Antywojenny [online], czestochowa.wyborcza.pl, 3 lutego 2023 [dostęp 2023-03-06].
- ↑ Pełny skład Komisji Weryfikacyjnej WSI z 2006 i 2007 r. w materiałach Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Helsińska Fundacja Praw Człowieka, 2008-11-25. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)]. (pol.).
- ↑ Polskie Towarzystwo Geopolityczne – Historia [online], 11 kwietnia 2014 [dostęp 2023-06-12] (pol.).
- ↑ Wykaz Biegłych Sądowych, s. 28. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-31)]. (pol.).
- ↑ Biegli sądowi – Sąd Okręgowy w Częstochowie [online], czestochowa.so.gov.pl [dostęp 2023-03-06].
- ↑ Antyamerykańska i prorosyjska kampania rozpoczęta. Sykulski z Pitoniem powołali w Częstochowie Polski Ruch Antywojenny, czestochowa.wyborcza.pl, [dostęp 2023-02-05].
- ↑ Donos na Leszka Sykulskiego. Prokuratura zawiadomiona ws. list poparcia komitetu. rp.pl, 30 sierpnia 2023. [dostęp 2023-09-05].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-12-09].
- ↑ Leszek Sykulski [online], www.facebook.com [dostęp 2019-08-19] (pol.).
- ↑ Leszek Sykulski poza Konfederacją Korony Polskiej! „Postanowił iść swoją drogą…”. kanalpolityczny.tv, 7 maja 2023. [dostęp 2023-05-07].
- ↑ Leszek Sykulski z nową partią. rp.pl, 13 października 2023. [dostęp 2023-10-17].
- ↑ Dlaczego Rosja zaatakowała Ukrainę? Jak bronić Polski? [online], instytutsprawobywatelskich.pl [dostęp 2022-05-24] (pol.).
- ↑ a b Prorosyjska konferencja w Warszawie. Sykulski i Szyszkowska narzucali ton [online], oko.press [dostęp 2022-12-18] (pol.).
- ↑ Prorosyjska propaganda na spotkaniu w Poznaniu. „Polski rząd przygotowuje się do wojny na Wschodzie” [online], poznan.wyborcza.pl [dostęp 2022-12-18].
- ↑ Radziejewski: Sykulski zrobił wywiad z Andriejewem na kolanach [online], Do Rzeczy, 30 kwietnia 2022 [dostęp 2022-12-18] (pol.).
- ↑ Wywiad z ambasadorem Rosji w Polsce Panem Siergiejem Andriejewem. Rozmawiał dr Leszek Sykulski. [dostęp 2023-03-22].
- ↑ Polski politolog przeciw wspieraniu Ukrainy. Rozmawiał z ambasadorem Rosji [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Jakub Szczepański, Uważa, że wojna z Rosją to wina USA i NATO. Kim jest Leszek Sykulski? [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Szymon Woźniak, Prorosyjska propaganda w Wielkopolsce? [online], poznan.tvp.pl [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Żaneta Gotowalska, Właściciel lokalu „wyrzuca” Sykulskiego i jego prorosyjski wykład [online], wiadomosci.wp.pl, 1 lutego 2023 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Jakub Korus, Ukrainę uważał za „państwo sezonowe”. Prorosyjski geopolityk zwolniony z uczelni [online], Newsweek, 20 lutego 2023 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Grzegorz Wierzchołowski, Geopolityk od interesów Kremla. Kim jest Leszek Sykulski [online], www.gazetapolska.pl, 15 lutego 2023 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Mateusz Stelmaszczyk, Polski politolog przeciw wspieraniu Ukrainy. Rozmawiał z ambasadorem Rosji [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Paweł Pawlik, Prorosyjska kampania w Polsce tuż przed rocznicą wojny. Oni odpowiadają za billboardy [online], Onet Wiadomości, 20 lutego 2023 [dostęp 2023-03-22] (pol.).
- ↑ Wielki Reset cz. 1: Wprowadzenie do koncepcji Klausa Schwaba – Odc. 575 – dr Leszek Sykulski. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Międzynarodowy traktat pandemiczny. Krok w stronę marginalizacji państw narodowych?. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Napływ uchodźców z Ukrainy zostaje nazwany „Próbą zmiany jednolitej struktury etnicznej państwa polskiego [...] poprzez zorganizowaną operację przesiedleńczą z Ukrainy” Współpraca z Rosją jest polskim interesem narodowym – Odc. 560 – dr Leszek Sykulski. 1:01 minuta. [dostęp 2023-05-02].
- ↑ Robert Fidura, Odznaczenia dla członków Związku Strzeleckiego [online], Związek Strzelecki, 6 sierpnia 2016 [dostęp 2023-02-19].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 czerwca 2021 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2021 r. poz. 795).
- ↑ Sykulski, Leszek (historyk). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2014-04-28]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Dr Leszek Sykulski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-04-20].
- Leszek Sykulski – profil w serwisie Academia.edu
- dr Leszek Sykulski – biogram na stronie Wyższej Szkoły Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
- Eryk Kowalczyk: Tak zwana „lista Dugina” to fake news. Wywiad z dr. Leszkiem Sykulskim. Warszawa: Towarzystwo Naukowe Wschodoznawców, 2019. ISBN 978-83-95070-2-35.