Wikipedia

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012

XXX Letnie Igrzyska Olimpijskie rozgrywane w Londynie

XXX Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XXX Olimpiady) – multidyscyplinarne zawody sportowe, które odbyły się w Londynie między 27 lipca a 12 sierpnia 2012. Miasto to po raz trzeci gościło igrzyska olimpijskie. Wcześniej odbyły się tu w roku 1908 i 1948. Z powodu II wojny światowej w 1944 roku IO, których gospodarzem miał być Londyn, zostały odwołane. Trzy kraje nie wysłały do Londynu żadnego zawodnika. Były to: Nauru, Saint Kitts i Nevis i Barbados. Reprezentacje Bhutanu i Czadu miały w składach same kobiety[1].

XXX Letnie Igrzyska Olimpijskie
ilustracja
IO 2008

IO 2016

Stolica igrzysk

Londyn
 Wielka Brytania

Liczba ekip

204

Liczba sportowców

10 518

Liczba konkurencji

302 w 26 dyscyplinach

Otwarcie

27 lipca 2012

Oficjalne otwarcie

Elżbieta II (królowa Wielkiej Brytanii)

Zamknięcie

12 sierpnia 2012

Przysięga olimpijska

Sarah Stevenson (sportowcy)
Mik Basi (sędziowie)
Eric Farrell (trenerzy)

Znicz olimpijski

Callum Airlie
Jordan Duckitt
Desiree Henry
Katie Kirk
Cameron MacRitchie
Aidan Reynolds
Adelle Tracey

Stadion

Stadion Olimpijski

Multimedia w Wikimedia Commons
Zegar odliczający czas na placu Trafalgar Square
Londyn
Pociąg oklejony reklamami Londynu jako organizatora IO 2012
Nowa generacja Routemastera, specjalnie zakupiona na igrzyska olimpijskie
Most Tower Bridge z symbolem igrzysk
The Olympic Javelin specjalny pociąg przygotowany na Igrzyska na trasie St. Pancras do Ebbsfleet

Olympic Park, obejmujący m.in. wioskę olimpijską i szereg obiektów sportowych, znajduje się na terenie czterech londyńskich gmin: Newham, Hackney, Waltham Forest i Tower Hamlets i zajmuje powierzchnię 2,5 km². Poza parkiem olimpijskim zawody na terenie Londynu odbywały się w gminach: Newham (ExCeL London), Greenwich (Greenwich Park, Royal Artillery Barracks i The O2 Arena/North Greenwich Arena), Westminster (Horse Guards Parade, Hyde Park, Lord’s Cricket Ground i The Mall), Kensington and Chelsea (Earls Court Exhibition Centre), Brent (Stadion Wembley i Wembley Arena), Merton (All England Lawn Tennis and Croquet Club), Richmond upon Thames (Pałac Hampton Court) a takie dyscypliny jak m.in. maraton czy też kolarstwo szosowe także ulicami wielu innych gmin. Poza Londynem zawody odbywały się w Cardiff (Millennium Stadium), Coventry (Ricoh Arena), Glasgow (stadion Hampden Park), Manchesterze (stadion Old Trafford), Newcastle upon Tyne (stadion St James’ Park) oraz w pobliżu Dorney (Eton Dorney Rowing Centre) i Hadleigh (Hadleigh Farm), między miastami Waltham Cross i Waltham Abbey (Lee Valley White Water Centre), a także na wodach Weymouth Bay i Portland Harbour wokół dystryktu Weymouth and Portland[2].

Symbolem Igrzysk Olimpijskich i Paraolimpijskich 2012 jest stalowa rzeźba projektu Anish Kapoor oraz Cecila Balmonda. Rzeźba o wysokości 115 metrów nazwana została ArcelorMittal Orbit.

Wybór

edytuj

Kandydat amerykański

edytuj

Pierwszy swoją kandydaturę do zorganizowania igrzysk zgłosił Nowy Jork, który dokonał tego 2 listopada 2002. Proponowany budżet wynosił 3,1 miliarda dolarów. Nowy Jork został wybrany spośród ośmiu ubiegających się o to amerykańskich miast.

26 października 2001 Amerykański Komitet Olimpijski odrzucił połowę kandydatów:

  • Tampa, ze względu na spore odległości pomiędzy obiektami sportowymi, dużą temperaturę w lecie i niewielką popularność miasta.
  • Los Angeles, choć igrzyska miały być finansowane bezpośrednio przez organizatora i niepotrzebna byłaby duża rozbudowa infrastruktury i obiektów sportowych (jedynie strzelnicę należałoby zbudować od podstaw). Miasto było jednak już gospodarzem LIO 1984.
  • Dallas, które wymagałoby dużego nakładu finansowego w celu budowy nowych obiektów sportowych, a igrzyska kolidowałyby z rozgrywkami NBA, NHL i baseballu
  • Cincinnati, które zostało odrzucone ze względu na niedawne zamieszki, brak szybkiej kolei i małą liczbę miejsc noclegowych.

27 sierpnia 2002 odrzucono kolejne dwa miasta:

  • Waszyngton, w którym panuje wilgoć, a odległości między obiektami sportowymi są duże.
  • Houston, ze względu na dużą temperaturę w lecie i słabą rozpoznawalność międzynarodową.

W rywalizacji o oficjalną kandydaturę pozostał Nowy Jork i San Francisco. Stwierdzono jednak, że w tym drugim mieście mogą wystąpić problemy z komunikacją i wybrano to pierwsze.

Potencjalnymi problemami związanymi z organizacją igrzysk w Nowym Jorku były: zagrożenie atakami terrorystycznymi, konieczność dużych inwestycji i problemy z ruchem drogowym[3].

Kandydatura niemiecka

edytuj

Niemcy wyłoniły swojego kandydata do zorganizowania igrzysk olimpijskich w drodze głosowania, które odbyło się 12 kwietnia 2003 w hotelu Hilton w Monachium. Swoje kandydatury zgłosiły następujące miasta: Hamburg, Frankfurt, Stuttgart, Düsseldorf i Lipsk.

Wyniki głosowania:

Miasto Runda 1 Runda 2 Runda 3 Runda 4
Lipsk 55 57 58 81
Hamburg 27 30 42 51
Düsseldorf 17 31 35 –
Frankfurt 21 16 – –
Stuttgart 15 – – –

Oficjalnym kandydatem został Lipsk, a do rozegrania konkurencji żeglarskich wybrano Rostock[4].

Pozostali kandydaci

edytuj

21 stycznia 2003 kandydaturę Madrytu zgłosiła Hiszpania[5]. Miasto to ubiegło się już o organizację igrzysk w 1972[6]. 27 lutego 2003 złożono kandydaturę dwukrotnego gospodarza tej imprezy, Paryża. W maju 2003 Międzynarodowy Komitet Olimpijski wysłał pisma do krajowych komitetów prosząc ich o złożenie nazw miast-kandydatów.

7 lipca Brazylia wyraziła chęć wyboru swojego kandydata spośród Rio de Janeiro i São Paulo. Ostatecznie wybrano to pierwsze[5]. W sierpniu 2003 kandydaci złożyli opłatę 150 000 USD, a w dniach 7–10 października odbyło się seminarium. W listopadzie zaś przedstawiciele odwiedzili Ateny, w celu obserwacji przygotowań tego miasta do Letnich Igrzysk Olimpijskich 2004. W maju 2004 do MKOl przyszły listy potwierdzające oficjalną kandydaturę miast. Ogółem o organizację igrzysk ubiegały się następujące miasta: Londyn, Paryż, Madryt, Nowy Jork, Moskwa, Lipsk, Rio de Janeiro, Stambuł i Hawana[5].

Eliminacje

edytuj

18 maja 2004 w Singapurze odbyły się eliminacje mające wyłonić finalistów wyścigu o organizację igrzysk. Kampanie reklamowe zostały ocenione. Oto wyniki:

Finał

edytuj

Decyzja o tym, kto będzie organizatorem igrzysk olimpijskich w 2012 zapadła 6 lipca 2005 na 117. spotkaniu Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego w Singapurze. Członkowie MKOl-u wybrali spośród 5 kandydujących miast:

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012
Miasto Państwo Runda 1 Runda 2 Runda 3 Runda 4
Londyn   Wielka Brytania 22 27 39 54
Paryż   Francja 21 25 33 50
Madryt   Hiszpania 20 32 31 –
Nowy Jork   Stany Zjednoczone 19 16 – –
Moskwa   Rosja 15 – – –

Według raportu MKOl-u najlepiej przygotowany do organizacji IO był Paryż. Duże szanse miały też Madryt i zwycięski Londyn. Najmniejsze szanse na organizację igrzysk w 2012 miały Nowy Jork ze względu na odległość od Europy i Moskwa przez słabe przygotowanie do organizacji igrzysk.

Dzień po ogłoszeniu decyzji, 7 lipca 2005, w Londynie doszło do serii zamachów w komunikacji miejskiej. Mimo tych wydarzeń MKOl podtrzymał swoją wcześniejszą decyzję.

Symbole igrzysk

edytuj
 
Maskotki igrzysk, Wenlock i Mandeville

Maskotkami igrzysk zostały wybrane Wenlock i Mandeville, które zostały oficjalnie zaprezentowane w dniu 19 maja 2010 roku. Wenlock i Mandeville powstali z kropli stali pochodzącej z budowy Stadionu Olimpijskiego. Wenlock został nazwany na cześć wioski Much Wenlock w Shropshire, która była organizatorem prekursora igrzysk olimpijskich w XIX wieku. Z kolei imię Mandeville pochodzi od nazwy szpitala Stoke Mandeville w Buckinghamshire, gdzie narodziła się idea paraolimpiady. Oficjalną piosenką igrzysk olimpijskich w 2012 jest piosenka Survival, nagrana przez zespół Muse[7][8].

Slogan

edytuj

Inspiracja dla pokoleń (ang. Inspire a Generation)

Przebieg zawodów

edytuj

Kalendarz

edytuj

W poniższym kalendarzu zaprezentowano dni, w których rozdane zostały medale w danej konkurencji (żółty kolor), rozegrane zostały eliminacje (niebieski kolor), ceremonia otwarcia (zielony) i zamknięcia igrzysk (czerwony)[9].

Lipiec / Sierpień 2012 25
Śro		 26
Czw		 27
Pią		 28
Sob		 29
Nie		 30
Pon		 31
Wto		 1
Śro		 2
Czw		 3
Pią		 4
Sob		 5
Nie		 6
Pon		 7
Wto		 8
Śro		 9
Czw		 10
Pią		 11
Sob		 12
Nie		 Konkurencje
Ceremonie ● ●
Badminton 1 2 2
5
Boks 3 5 5
13
Gimnastyka 1 1 1 1 1 1 3 3 4 1 1
18
Hokej na trawie 1 1
2
Jeździectwo 2 1 1 2
6
Judo 2 2 2 2 2 2 2
14
Kajakarstwo 1 1 2 4 4 4
16
Kolarstwo 1 1 2 2 2 1 1 1 3 2 1 1
18
Koszykówka 1 1
2
Lekkoatletyka 2 5 7 5 4 4 5 6 8 1
47
Łucznictwo 1 1 1 1
4
Pięciobój nowoczesny 1 1
2
Piłka nożna 1 1
2
Piłka ręczna 1 1
2
Piłka wodna 1 1
2
Pływanie 4 4 4 4 4 4 4 4 1 1
34
Pływanie synchroniczne 1 1
2
Podnoszenie ciężarów 1 2 2 2 2 2 1 1 1 1
15
Siatkówka 1 1 1 1
4
Skoki do wody 1 1 1 1 1 1 1 1
8
Strzelectwo 2 2 1 1 1 1 2 2 1 2
15
Szermierka 1 1 1 1 2 1 1 1 1
10
Taekwondo 2 2 2 2
8
Tenis stołowy 1 1 1 1
4
Tenis ziemny 2 3
5
Triathlon 1 1
2
Wioślarstwo 3 3 4 4
14
Zapasy 2 3 2 2 2 2 3 2
18
Żeglarstwo 2 2 2 1 1 1 1
10
Suma finałów 0 0 0 12 14 12 15 20 18 22 24 24 18 21 17 22 16 32 15 302

Rozgrywane dyscypliny

edytuj

W porównaniu do programu igrzysk olimpijskich w Pekinie w programie igrzysk w Londynie nie odbyły się rozgrywki w baseballu i softballu, gdyż Międzynarodowy Komitet Olimpijski na 117. spotkaniu w Singapurze podjął decyzję o skreśleniu tych obydwu dyscyplin z programu igrzysk. Decyzję o usunięciu z programu olimpijskiego baseballu i softballu MKOl podtrzymał na kolejnym 118. spotkaniu MKOl w Turynie w lutym 2006. Do włączenia do programu Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012 ubiegało się pięć dyscyplin: karate, rugby, sporty wrotkarskie, golf i squash, jednak żadna z tych pięciu dyscyplin nie uzyskała poparcia co najmniej 2/3 członków Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego, przez co liczba dyscyplin została zredukowana z 28 do 26. MKOl na spotkaniu zarządu w dniu 13 sierpnia 2009 roku dołączył do programu igrzysk olimpijskich trzy konkurencje w boksie kobiet i przywrócił do programu imprezy grę mieszaną w tenisie ziemnym.

Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w programie zostało umieszczonych 26 konkurencji sportowych w jakich były rozgrywane zawody. W ramach konkurencji występuje 39 dyscyplin. W nawiasach podano liczbę konkurencji w danej dyscyplinie.

Obiekty olimpijskie

edytuj
 
Widok z powietrza na Park Olimpijski w Londynie
  •  
    Stadion Olimpijski
  •  
    Basketball Arena
  •  
    Dorney Lake
  •  
    London Aquatics Centre
  •  
    Wembley Arena
  •  
    Weymouth and Portland National Sailing Academy

Państwa biorące udział w XXX Letnich Igrzyskach Olimpijskich

edytuj
 
Liczba zawodników z poszczególnych krajów

     300+

     100+

     30+

     10+

     4+

     1+

Osobny artykuł: Państwa uczestniczące w Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012.

W igrzyskach występowały reprezentacje 204 państw świata, a także Niezależni Sportowcy Olimpijscy, w skład których wchodzili zawodnicy z krajów, które nie posiadają własnego oficjalnego narodowego komitetu olimpijskiego.

Klasyfikacja medalowa

edytuj
Osobny artykuł: Klasyfikacja medalowa Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012.
Klasyfikacja medalowa
Lp. Państwo złoto srebro brąz razem
1.   Stany Zjednoczone 48 26 30 104
2.   Chiny 39 31 22 92
3.   Wielka Brytania 29 18 18 65
4.   Rosja 18 21 26 65
5.   Korea Południowa 13 9 8 30
6.   Niemcy 11 20 13 44
7.   Francja 11 11 13 35
8.   Australia 8 15 12 35
9.   Włochy 8 9 11 28
10.   Węgry 8 4 6 18
– – – – – –
23.   Polska 3 2 6 11


Sztafeta olimpijska

edytuj
 
Pochodnia z ogniem olimpijskim na wystawie w Cardiff, Walia

Sztafeta olimpijska rozpoczęła się 19 maja i trwała do 27 lipca 2012 r., poprzedzając letnie igrzyska olimpijskie w Londynie. Trasa biegu z pochodnią olimpijską została przedstawiona 18 maja 2011, rok przed zapaleniem ognia olimpijskiego. Swoją podróż ogień rozpoczął tradycyjnie w greckiej Olimpii, gdzie następnie został przetransportowany do Land’s End, by tam rozpocząć swą podróż po Wielkiej Brytanii, która zakończyła się w dniu rozpoczęcia igrzysk na Stadionie Olimpijskim[10].

Pochodnię Igrzysk XXX Olimpiady oficjalnie zaprezentowano 8 czerwca 2011[11][12].

Ceremonia otwarcia

edytuj
 
Oficjalna ceremonia otwarcia igrzysk na stadionie olimpijskim

Uroczyste otwarcie Olimpiady odbyło się wieczorem w piątek 27 lipca, na stadionie olimpijskim w Londynie. Igrzyska zostały otwarte przez królową Elżbietę II. Spektakl zatytułowany „Isles of Wonder” (pol. Wyspy cudów) został zaprojektowany i koordynowany przez reżysera Danny’ego Boyle’a, z kierownictwem muzycznym, drogą elektroniczną grupy muzycznej Underworld. Wszystko zaczęło się o 22:00, a zakończyło o 01:46 czasu środkowoeuropejskiego. Prawie czterogodzinny spektakl obejrzało około 62 000 widzów na stadionie, szczyt telewidzów wynosił 26,9 mln, a ponad 1 milion osób oglądało ceremonię na internetowych stronach. W USA na stacji NBC ceremonia była najbardziej oglądaną olimpijską ceremonią otwarcia w historii – obejrzało ją 42 miliony widzów. Szacuje się, że na całym świecie ceremonię widziało ponad miliard ludzi. Przedstawienie było chwalone przez liczne publikacje i widzów jako „arcydzieło” i „list miłosny do Wielkiej Brytanii”.

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.


Rekordy olimpijskie i świata

edytuj
Data Dyscyplina Runda Rekordzista Państwo Rezultat Rekord Status
27 lipca   Łucznictwo mężczyzn – indywidualnie Runda rankingowa Im Dong-hyun   Korea Południowa 699   nieaktualny
  Łucznictwo mężczyzn – drużynowo Runda rankingowa Im Dong-hyun, Kim Bub-min, Oh Jin-hyek   Korea Południowa 2087   aktualny
28 lipca   400 m st. dowolnym mężczyzn Finał Sun Yang   Chiny 3:40.14   nieaktualny
  100 m st. klasycznym mężczyzn Półfinał Cameron van der Burgh   Południowa Afryka 58.83   nieaktualny
  4x100 m st. dowolnym kobiet Finał Alicia Coutts, Cate Campbell, Brittany Elmslie, Melanie Schlanger   Australia 3:33.15   nieaktualny
  400 m st. zmiennym kobiet Finał Ye Shiwen   Chiny 4:28.33   nieaktualny
  dwójka bez sternika mężczyzn Eliminacje Eric Murray, Hamish Bond   Nowa Zelandia 6:08.50   aktualny
  dwójka bez sternika kobiet Eliminacje Helen Glover, Heather Stanning   Wielka Brytania 6:57.29   nieaktualny
  jedynka mężczyzn Eliminacje Tim Maeyens   Belgia 6:42.52   nieaktualny
  dwójka podwójna mężczyzn Eliminacje Nathan Cohen, Joseph Sullivan   Nowa Zelandia 6:11.30   nieaktualny
29 lipca   100 m st. klasycznym mężczyzn Finał Cameron van der Burgh   Południowa Afryka 58.46   nieaktualny
  100 m st. motylkowym kobiet Finał Dana Vollmer   Stany Zjednoczone 55.98   nieaktualny
  400 m st. dowolnym kobiet Finał Camille Muffat   Francja 4:01.45   nieaktualny
  skeet kobiet Kwalifikacje Kim Rhode   Stany Zjednoczone 74   aktualny
  skeet kobiet Finał Kim Rhode   Stany Zjednoczone 99 (74+25)   aktualny
30 lipca   100 m st. grzbietowym mężczyzn Finał Matt Grevers   Stany Zjednoczone 52.16   nieaktualny
  62 kg mężczyzn Finał Kim Un-Guk   Korea Północna 153 kg (rwanie)   aktualny
  62 kg mężczyzn Finał Óscar Figueroa   Kolumbia 177 kg (podrzut)   aktualny
  62 kg mężczyzn Finał Kim Un-Guk   Korea Północna 327 kg (dwubój)   aktualny
  58 kg kobiet Finał Li Xueying   Chiny 108 kg (rwanie)   nieaktualny
  58 kg kobiet Finał Li Xueying   Chiny 246 kg (dwubój)   aktualny
  czwórka ze sternikiem mężczyzn Eliminacje William Lockwood, James Chapman, Drew Ginn, Joshua Dunkley-Smith   Australia 5:47.06   nieaktualny
  dwójka podwójna kobiet Eliminacje Anna Watkins, Katherine Grainger   Wielka Brytania 6:44.33   aktualny
31 lipca   63 kg kobiet Finał Majia Maneza   Kazachstan 245 kg (dwubój)   nieaktualny
  200 m st. zmiennym kobiet Finał Ye Shiwen   Chiny 2:07.57   nieaktualny
  200 m st. dowolnym kobiet Finał Allison Schmitt   Stany Zjednoczone 1:53.61   nieaktualny
  skeet mężczyzn Kwalifikacje Vincent Hancock   Stany Zjednoczone 123   aktualny
  skeet mężczyzn Finał Vincent Hancock   Stany Zjednoczone 148 (123+25)   aktualny
1 sierpnia   200 m st. klasycznym mężczyzn Finał Dániel Gyurta   Węgry 2:07.28   nieaktualny
  200 m st. klasycznym kobiet Półfinał Rebecca Soni   Stany Zjednoczone 2:20.00   nieaktualny
  200 m st. motylkowym kobiet Finał Jiao Liuyang   Chiny 55.98   nieaktualny
  4x200 m st. dowolnym kobiet Finał Missy Franklin, Dana Vollmer, Shannon Vreeland, Allison Schmitt   Stany Zjednoczone 4:42.92   nieaktualny
  77 kg mężczyzn Finał Lü Xiaojun   Chiny 175 kg (rwanie)   nieaktualny
  77 kg mężczyzn Finał Lü Xiaojun   Chiny 379 kg (dwubój)   aktualny
  pistolet sportowy 25m kobiet kwalifikacje Kim Jang-mi   Korea Południowa 591   aktualny
2 sierpnia   200 m st. grzbietowym mężczyzn Finał Tyler Clary   Stany Zjednoczone 1:53.41   nieaktualny
  200 m st. klasycznym kobiet Finał Rebecca Soni   Stany Zjednoczone 2:19.59   nieaktualny
  100 m st. dowolnym kobiet Finał Ranomi Kromowidjojo   Holandia 53.00   nieaktualny
  sprint drużynowy kobiet Kwalifikacje Victoria Pendleton, Jessica Varnish   Wielka Brytania 32.526   nieaktualny
  sprint drużynowy kobiet Kwalifikacje Gong Jinjie, Guo Shuang   Chiny 32.447   nieaktualny
  sprint drużynowy kobiet 1 runda Gong Jinjie, Guo Shuang   Chiny 32.422   nieaktualny
  sprint drużynowy mężczyzn 1 runda Philip Hindes, Chris Hoy, Jason Kenny   Wielka Brytania 42.747   nieaktualny
  sprint drużynowy mężczyzn Finał Philip Hindes, Chris Hoy, Jason Kenny   Wielka Brytania 42.600   nieaktualny
  wyścig na dochodzenie mężczyzn Kwalifikacje Ed Clancy, Geraint Thomas, Steven Burke, Peter Kennaugh   Wielka Brytania 3:52.499   nieaktualny
  wyścig na dochodzenie mężczyzn Finał Ed Clancy, Geraint Thomas, Steven Burke, Peter Kennaugh   Wielka Brytania 3:51.659   nieaktualny
  pistolet szybkostrzelny 25 m mężczyzn Kwalifikacje Aleksiej Klimow   Rosja 592   aktualny
3 sierpnia   200 m st. grzbietowym kobiet Finał Missy Franklin   Stany Zjednoczone 2:04.06   nieaktualny
  wyścig na dochodzenie kobiet Kwalifikacje Danielle King, Laura Trott, Joanna Rowsell   Wielka Brytania 3:15.669   nieaktualny
  karabin małokalibrowy leżąc 50 m Finał Siarhiej Martynau   Białoruś 705.5   aktualny
  pistolet szybkostrzelny 25 m mężczyzn Finał Leuris Pupo   Kuba 34   aktualny
  siedmiobój kobiet 100 m przez płotki Jessica Ennis   Wielka Brytania 12.54   aktualny
  siedmiobój kobiet pchnięcie kulą Austra Skujyte   Litwa 17,31 m   aktualny
4 sierpnia   1500 m st. dowolnym mężczyzn Finał Sun Yang   Chiny 14:31.02   aktualny
  50 m st. dowolnym kobiet Finał Ranomi Kromowidjojo   Holandia 24.05   nieaktualny
  4x100 m st. zmiennym kobiet Finał Missy Franklin, Rebecca Soni, Dana Vollmer, Allison Schmitt   Stany Zjednoczone 3:52.05   nieaktualny
  wyścig na dochodzenie kobiet 1 runda Danielle King, Laura Trott, Joanna Rowsell   Wielka Brytania 3:14.682   nieaktualny
  wyścig na dochodzenie kobiet Finał Danielle King, Laura Trott, Joanna Rowsell   Wielka Brytania 3:14.051   aktualny
  sprint mężczyzn Eliminacje Jason Kenny   Wielka Brytania 9.713   aktualny
  trap kobiet Kwalifikacje Jessica Rossi   Włochy 75   aktualny
  trap kobiet Finał Jessica Rossi   Włochy 99 (75+24)   aktualny
  karabin małokalibrowy trzy postawy 50 m kobiet Kwalifikacje Jamie Lynn Gray   Stany Zjednoczone 592   aktualny
  karabin małokalibrowy trzy postawy 50 m kobiet Finał Jamie Lynn Gray   Stany Zjednoczone 691.9 (592+99,9)   aktualny
  chód na 20 km mężczyzn Finał Chen Ding   Chiny 1:18:46   aktualny
  siedmiobój kobiet rzut oszczepem Sofia Ifandidu   Grecja 56,96 m   aktualny
5 sierpnia   maraton kobiet Finał Tiki Gelana   Etiopia 2:23:07   aktualny
  +75 kg kobiet Finał Zhou Lulu   Chiny 142 kg (rwanie)   nieaktualny
  +75 kg kobiet Finał Tatjana Kaszyrina   Rosja 144 kg (rwanie)   nieaktualny
  +75 kg kobiet Finał Zhou Lulu   Chiny 146 kg (rwanie)   nieaktualny
  +75 kg kobiet Finał Tatjana Kaszyrina   Rosja 149 kg (rwanie)   nieaktualny
  +75 kg kobiet Finał Tatjana Kaszyrina   Rosja 151 kg (rwanie)   aktualny
  +75 kg kobiet Finał Zhou Lulu   Chiny 187 kg (podrzut)   aktualny
  +75 kg kobiet Finał Tatjana Kaszyrina   Rosja 332 kg (dwubój)   nieaktualny
  +75 kg kobiet Finał Zhou Lulu   Chiny 333 kg (dwubój)   aktualny
  100 m mężczyzn Finał Usain Bolt   Jamajka 9.63   aktualny
  sprint kobiet Eliminacje Victoria Pendleton   Wielka Brytania 10.724   aktualny
6 sierpnia   K-4 500 m kobiet Półfinał Aneta Konieczna, Beata Mikołajczyk, Karolina Naja, Marta Walczykiewicz   Polska 1:30.338   aktualny
  karabin małokalibrowy trzy postawy 50 m mężczyzn Kwalifikacje Niccolò Campriani   Włochy 1180   aktualny
  karabin małokalibrowy trzy postawy 50 m mężczyzn Finał Niccolò Campriani   Włochy 98,5   aktualny
  trap mężczyzn Eliminacje Michael Diamond   Australia 125   aktualny
7 sierpnia   100 m przez płotki kobiet Finał Sally Pearson   Australia 12.35   nieaktualny
8 sierpnia   dziesięciobój mężczyzn 100 m Ashton Eaton   Stany Zjednoczone 10.35   aktualny
9 sierpnia   800m mężczyzn Finał David Lekuta Rudisha   Kenia 1:40.91   aktualny
  dziesięciobój mężczyzn rzut oszczepem Leonel Suarez   Kuba 76.94   aktualny
10 sierpnia   K-1 200 m mężczyzn Eliminacje Mark de Jonge   Kanada 35.396   nieaktualny
  K-1 200 m mężczyzn Eliminacje Ed McKeever   Wielka Brytania 35.087   aktualny
  C-1 200 m mężczyzn Eliminacje Mathieu Goubel   Francja 41.248   nieaktualny
  C-1 200 m mężczyzn Eliminacje Alfonso Benavidez Lopes de Ayala   Hiszpania 40.993   nieaktualny
  C-1 200 m mężczyzn Półfinał Iwan Sztyl   Rosja 40.346   aktualny
  K-1 200 m kobiet Eliminacje Natasa Douchev-Janics   Węgry 41.221   nieaktualny
  K-1 200 m kobiet Półfinał Lisa Carrington   Nowa Zelandia 40.528   aktualny
  K-2 200 m mężczyzn Eliminacje Jurij Postrigaj, Aleksandr Djaczenko   Rosja 32.321   nieaktualny
  K-2 200 m mężczyzn Półfinał Jurij Postrigaj, Aleksandr Djaczenko   Rosja 32.051   aktualny
  4x100m kobiet Finał Tianna Madison, Allyson Felix, Bianca Knight, Carmelita Jeter   Stany Zjednoczone 40.82   aktualny
  rzut młotem kobiet Finał Tatjana Łysienko   Rosja 77,56 m   nieaktualny
  rzut młotem kobiet Finał Tatjana Łysienko   Rosja 78,18 m   nieaktualny
  skok o tyczce mężczyzn Finał Renaud Lavillenie   Francja 5,97 m   nieaktualny
11 sierpnia   pięciobój nowoczesny mężczyzn Szermierka David Svoboda   Czechy 1024 (26-9) =  aktualny
  chód na 50 km mężczyzn Finał Jared Tallent   Australia 3:36:53   aktualny
  pięciobój nowoczesny mężczyzn Pływanie Amro El Geziry   Egipt 1412 (1:55.70)   aktualny
  chód na 20 km kobiet Finał Jelena Łaszmanowa   Rosja 1:25:02   nieaktualny
  4x100m mężczyzn Finał Nesta Carter, Yohan Blake, Michael Frater, Usain Bolt   Jamajka 36.84   aktualny
  pięciobój nowoczesny mężczyzn Kombinacja Nicola Benedetti   Włochy 2536 (10:16.92)   aktualny
  pięciobój nowoczesny mężczyzn Finał David Svoboda   Czechy 5928   aktualny
12 sierpnia   pięciobój nowoczesny kobiet Kombinacja Anastazja Prokopenko   Białoruś 2336 (11:06.00)   aktualny
  pięciobój nowoczesny kobiet Finał Laura Asadauskaitė   Litwa 5408   aktualny

Ciekawostki

edytuj
  • Z powodu przedłużenia się części artystycznej, oficjalne otwarcie igrzysk przez królową brytyjską Elżbietę II nastąpiło dopiero 28 lipca o godzinie 0:18 czasu londyńskiego (01:18 czasu środkowoeuropejskiego).
  • Podczas zawodów gry pojedynczej mężczyzn w tenisie ziemnym ustanowiono rekord w długości seta rozgrywanego na igrzyskach olimpijskich w singlu mężczyzn. W meczu drugiej rundy Jo-Wilfried Tsonga pokonał Milosa Raonicia 6:3, 3:6, 25:23 w czasie trzech godzin i pięćdziesięciu sześciu minut. Nowy rekord był większy od poprzedniego o osiemnaście gemów[13]. Był to także najdłuższy set w historii tenisa ziemnego na zawodach olimpijskich. Poprzedni rekord został ustanowiony w zawodach gry podwójnej kobiet w 1988 roku, kiedy to spotkanie zakończyło się wynikiem 20:18 w ostatnim secie[14].
  • Podczas zawodów gry pojedynczej mężczyzn w tenisie ziemnym ustanowiono rekord w długości meczu rozgrywanego na igrzyskach olimpijskich w singlu mężczyzn. W meczu półfinałowym Roger Federer pokonał Juana Martína del Potro 3:6, 7:6(5), 19:17 w czasie czterech godzin i dwudziestu sześciu minut.
  • Według opublikowanego raportu (autorem rząd brytyjski), igrzyska kosztowały mniej niż zakładano – 8,921 mld funtów, przy planowanych w budżecie 9,298 mld[15].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ London 2012 Olympics diary: three countries have failed to send any female athletes. telegraph.co.uk. [dostęp 2012-08-23]. (ang.).
  2. ↑ „london2012.com – Venues”.
  3. ↑ New York City 2012 Summer Olympic Games Bid. GamesBids.com. [dostęp 2012-02-04]. (ang.).
  4. ↑ Leipzig 2012 Summer Olympic Games Bid. GamesBids.com. [dostęp 2012-02-04]. (ang.).
  5. ↑ a b c Bid Archives. GamesBids.com. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-21)]. (ang.).
  6. ↑ Madrid 2012 Summer Olympic Games Bid. GamesBids.com. [dostęp 2012-02-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-26)]. (ang.).
  7. ↑ Muse song Survival unveiled as the official London 2012 Olympic theme tune. telegraph.co.uk, 2012-06-28. [dostęp 2012-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)]. (ang.).
  8. ↑ Muse unveil official Olympic song. BBC, 2012-06-28. [dostęp 2012-07-07]. (ang.).
  9. ↑ Olympic Schedule, Results and Events: London 2012 Summer Olympics. olympic.org.
  10. ↑ The Olympic Torch Relay, london2012.com, 2011-05-18 [dostęp 18 maja 2011] (ang.).
  11. ↑ London 2012 unveils Olympic Torch design. london2012.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-12)]., london2012.com, 2011-06-08 [dostęp 8 czerwca 2011] (ang.).
  12. ↑ Golden glow for London 2012 torch, BBC News Online, 2011-06-08 [dostęp 8 czerwca 2011] (ang.).
  13. ↑ Polska Agencja Prasowa: Londyn 2012: rekordowo długi set w meczu Tsongi z Raonicem. [w:] Londyn 2012 [on-line]. sport.onet.pl, 2012-07-31. [dostęp 2012-07-31]. (pol.).
  14. ↑ Dominika Pawlik: IO: Tsonga awansował z rekordami, zwycięstwa Hewitta i Ferrera. [w:] Londyn 2012 [on-line]. sportowe fakty.pl, 2012-07-31. [dostęp 2012-08-01]. (pol.).
  15. ↑ Londyn 2012. tvp.pl. [dostęp 2013-03-27]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Letnie_Igrzyska_Olimpijskie_2012&oldid=74634116”