Ludwik Jan Maria de Bourbon

Ludwik Jan Maria de Bourbon, fr. Louis Jean Marie de Bourbon, duc de Penthièvre (16 listopada 1725 w Rambouillet – 4 marca 1793) – książę Penthièvre, francuski szlachcic i admirał.

Ludwik Jan Maria Burbon

książę Penthievre
Okres	od 1725 do 4 marca 1793
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1725 Rambouillet
Data śmierci	4 marca 1793
Ojciec	Ludwik Aleksander Burbon
Matka	Maria Wiktoria de Noailles
Żona	Maria Teresa Felicita d’Este-Modène
Dzieci	Louis Marie, Louis Alexandre, Jean Marie, Vincent Marie Louis, Marie Louise, Louise Marie Adélaïde, Louis Marie Félicité

Urodził się w Rambouillet jako jedyny syn Ludwika Aleksandra Burbona (1678–1747), hrabiego Tuluzy i legitymizowanego syna króla Ludwika XIV. Jego matką była Maria Wiktoria de Noailles (1688–1766). Po śmierci ojca Ludwik odziedziczył wszystkie jego stanowiska i ziemie, stając się jednym z najbogatszych ludzi we Francji. Dodatkowo po śmierci synów jego stryja Ludwika Augusta odziedziczył również ich ziemie: Dombes (w 1755) i Eu (w 1775), oraz zamki w Sceaux, Anet, Aumale, Dreux i Gisors.

Służył w wojsku pod dowództwem wuja – marszałka Adriena Maurice’a de Noailles. Walczył wspaniale w bitwie pod Dettingen (1743) i pod Fontenoy (1745). Tytuł admirała Francji traktował jednak wyłącznie jako synekurę. Po odbyciu służby wojskowej zamieszkał w zaciszu Rambouillet i Sceaux. Wspierał młodych poetów, takich jak Jean-Pierre’a Clarisa de Florian, i działał charytatywnie. Przeżył swojego syna i dziedzica – Ludwika Aleksandra księcia de Lamballe - oraz wdowę po nim – Marię Luizę Savoy księżnę de Lamballe, przyjaciółkę królowej Marii Antoniny, zamordowaną 3 września 1792. Ostatecznie jego ogromną fortunę odziedziczyła córka – Ludwika Maria.

Przeniósł ciała ojca, matki i swoich dzieci z Rambouillet do Collégiale Saint-Étienne w Dreux. Tam w czasie rewolucji francuskiej groby zostały splądrowane, a ciała wrzucono do wspólnej mogiły. Na miejscu mogiły wybudowano później kaplicę królewską w Dreux – nekropolię dynastii orleańskiej. Jego imieniem nazwano ulicę w Paryżu, niedaleko Avenue des Champs-Élysées. Numer 11 przy rue de Penthièvre – budynek z dużym ogrodem, pochodzący z czasów I Cesarstwa - uważany jest za rezydencję wnuka Ludwika – Ludwika Filipa I, króla Francuzów, z czasów jego młodości. Pod koniec XIX wieku w tym budynku znajdowała się amerykańska ambasada, zaś w latach 20. XX wieku mieścił się w nim salon couture projektantki mody – Lucy Lady Duff-Gordon (Lucile).

Rodzina

Wywód przodków

4. Ludwik XIV
			2. Ludwik Aleksander de Bourbon
5. Markiza de Montespan
						1. Ludwik de Bourbon
6. Anne Jules de Noailles
			3. Maria Wiktoria de Noailles
7. Marie François de Bournonville

Małżeństwo i potomstwo

29 grudnia 1744 Ludwik poślubił Marię Teresę Felicitę d’Este-Modène (1726–1754), córkę Franciszka III Este, księcia Modeny, i Charlotty Aglaé Orleańskiej. Para miała 7 dzieci:

• Louis Marie de Bourbon (1746),
• Louis Alexandre de Bourbon (1747–1768), książę de Lamballe, mąż Marii Luizy Savoie,
• Jean Marie de Bourbon (1748–1755), książę de Chateauvillain,
• Vincent Marie Louis de Bourbon (1750–1752), hrabia de Guingamp,
• Marie Louise de Bourbon (1751–1753),
• Louise Marie Adélaïde de Bourbon (1753–1821), nazywana mademoiselle de Penthièvre, żona Ludwika Filipa Józefa Burbona, księcia Orleanu,
• Louis Marie Félicité de Bourbon (1754).