Nikołaj Podgorny

polityk radziecki

Nikołaj Wiktorowicz Podgorny (ros. Николай Викторович Подгорный, ur. 5 lutego?/18 lutego 1903 w Karliwce koło Połtawy, zm. 11 stycznia 1983 w Moskwie) – radziecki polityk. W latach 19661977 członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego KPZR i przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. W 1971 reprezentował ZSRR na obchodach 2500-lecia Cesarstwa Perskiego, które były jednym z największych w historii zgromadzeń koronowanych głów i przywódców z całego świata.

Nikołaj Podgorny
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1903
Karliwka

Data i miejsce śmierci

11 stycznia 1983
Moskwa

6. Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR
Okres

od 9 grudnia 1965
do 16 czerwca 1977

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Anastas Mikojan

Następca

Leonid Breżniew

podpis
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Wielka Wstęga Orderu Zasługi PRL Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii Order Lwa Białego I klasy (CSRS) Medal 2500-lecia Imperium Perskiego

Życiorys

edytuj

W latach 1921–1923 sekretarz rejonowego komitetu Komsomołu w rodzinnej miejscowości, a w latach 1926–1931 studiował w Kijowskim Instytucie Technologicznym Przemysłu Spożywczego, 1930 wstąpił do WKP(b). Był kolejno inżynierem, zastępcą głównego inżyniera i głównym inżynierem fabryk cukru w obwodach winnickim i kamieniecko-podolskim. W latach 1939–1940 zastępca ludowego komisarza przemysłu spożywczego Ukraińskiej SRR, 1940–1942 – zastępca ludowego komisarza przemysłu spożywczego ZSRR, 1942–1944 – dyrektor Moskiewskiego Instytutu Technologicznego Przemysłu Spożywczego, 1944–1946 – ponownie zastępca ludowego komisarza przemysłu spożywczego Ukraińskiej SRR. W latach 1946–1950 stały przedstawiciel Rady Ministrów Ukraińskiej SRR przy Radzie Ministrów ZSRR, od kwietnia 1950 do sierpnia 1953 I sekretarz Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii Ukrainy w Charkowie, od 27 września 1952 do 15 marca 1966 członek KC KP(b)U/KPU, równocześnie od 27 września 1952 do 17 sierpnia 1953 zastępca członka Biura Politycznego KC KP(b)U/KPU. Od 14 października 1952 do 14 lutego 1956 członek Centralnej Komisji Rewizyjnej KPZR, od 17 sierpnia 1953 do 26 grudnia 1957 II sekretarz KC KPU, równocześnie członek Biura Politycznego KC KPU (do 2 lipca 1963), od 25 lutego 1956 do 23 lutego 1981 członek KC KPZR. Od 26 grudnia 1957 do 2 lipca 1963 I sekretarz KC KPU, od 18 czerwca 1958 do 4 maja 1960 zastępca członka, a od 4 maja 1960 do 29 marca 1966 członek Prezydium KC KPZR. Od 22 czerwca 1963 do 6 grudnia 1965 sekretarz KC KPZR, od 8 kwietnia 1966 do 24 maja 1977 członek Biura Politycznego KC KPZR, od czerwca 1977 na emeryturze.

W 1975 otrzymał Wielką Wstęgę Orderu Zasługi Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej[1].

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj