Osadka – termin oznaczający w botanice:

  1. Część liścia złożonego stanowiąca jego oś (nerw główny, czyli główną wiązkę przewodzącą[1]), na której osadzone są poszczególne listki[2].
  2. Członowana oś kłoska u traw. U jej nasady osadzone są dwie plewy, a powyżej znajdują się plewki z kwiatami wyrastającymi z ich kąta. W kłoskach wielokwiatowych osadki rozpadają się zwykle na człony po dojrzeniu owoców (ziarniaków). Pozostałości osadek przy ziarniakach stanowią istotną cechę taksonomiczną ze względu na ich stałe dla poszczególnych taksonów cechy, jak: wielkość, kształt i owłosienie[3].
  3. Synonim terminu chalaza[1].
Osadka liścia wyki płotowej, z osadzonymi na niej listkami, zakończona wąsem czepnym

Przypisy

edytuj
  1. a b Elżbieta Kuta: Osadka. W: Encyklopedia biologiczna. Zdzisława Otałęga (red. nacz.). Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1999.
  2. Alicja Szweykowska, Jerzy (red.) Szweykowski: Słownik botaniczny. Wyd. II, zmienione i uzupełnione. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003. ISBN 83-214-1305-6.
  3. Marian Falkowski (red.): Trawy uprawne i dziko rosnące. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.