Peterhof

Peterhof
Петергоф
	; Zespół pałacowo-parkowy w Peterhofie, widok z lotu ptaka
Herb	Flaga
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Petersburg
Populacja (2003); • liczba ludności	; 64 800
Nr kierunkowy	+7 812
Kod pocztowy	198504
Tablice rejestracyjne	78, 98, 198
	Położenie na mapie Petersburga Peterhof
	Położenie na mapie Rosji Peterhof
	59°53′N 29°54′E/59,883333 29,900000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Peterhof (ros. Петергоф), w latach 1944–1997 Pietrodworiec (ros. Петродворец) – miasto w północnej Rosji, w rejonie pietrodworeckim Petersburga, nad Zatoką Fińską.

W mieście znajdują się dawny carski zespół pałacowo-parkowy i stacja kolejowa Nowy Peterhof.

Zespół pałacowo-parkowy

Panorama parku widziana od strony Wielkiego Pałacu

Zespół pałacowo-parkowy został założony przez cara Piotra I. Wielki Pałac (1714–1721) został zaprojektowany przez Jeana-Baptiste'a Le Blonda. Został przebudowany za czasów carycy Elżbiety przez Bartolomea Rastrellego, który dodał drugie piętro oraz skrzydła zakończone pawilonami. Rastrelli starał się zachować wczesnobarokowe elewacje, gruntownie jednak zmienił wystrój wnętrz, dając upust swojemu upodobaniu do barokowych złoceń. Cesarzowa Katarzyna II około roku 1770 zleciła Jurijowi Feltenowi zmianę wystroju niektórych wnętrz, w tym sal Tronowej i Czesmeńskiej.

Wielki Pałac stoi pośrodku parku, którego górna część stanowi park francuski z m.in. fontanną Neptuna wykonaną w 1658 roku w Norymberdze dla uczczenia końca wojny trzydziestoletniej. W 1782 roku została ona sprzedana carewiczowi Pawłowi. Park dolny, w stylu angielskim, dzieli Wielka Kaskada, upamiętniająca triumf Rosji nad Szwecją ukończona w 1724 r. Zdobią ją: 37 złoconych posągów z brązu, 64 fontanny i 142 wodotryski. Interesującym przykładem sztuki wodnej są niektóre fontanny mechaniczne. Należy do nich fontanna Słońce, w postaci wysokiej kolumny ze złoconymi tarczami, z których wystrzeliwują 72 strumienie wodne na kształt promieni słonecznych. Woda do parku doprowadzana jest z oddalonych o 22 km Wzgórz Ropszyńskich, spływa ona potem do Kanału Morskiego i dalej do Zatoki Fińskiej. Wszystkie fontanny zużywają dziennie do 100 tys. m³ wody^[1].

Historia

W czasie II wojny światowej w Peterhofie siedzibę miał sztab niemieckiej armii, która przez blisko 900 dni oblegała Leningrad. W czasie odwrotu Niemcy zniszczyli budynki, podkładając w nich ogień, który spowodował wypalenie wnętrz pałacowych. Zniszczone zostały również ujęcia wodne. Po wojnie obiekty te odbudowano i odrestaurowano^[1].

Galeria

Wielki Pałac z Wielką Kaskadą
Wielka Kaskada z kanałem prowadzącym do Zatoki Fińskiej
Sobór Świętych Piotra i Pawła
Stacja kolejowa Nowy Peterhof

Oświata

W latach 1946–1960 w Peterhofie mieściła się Leningradzka Suworowska Pograniczna Szkoła Wojskowa (NKWD).

Mieszkańcy

Dynamika przyrostu mieszkańców^[2]:

Rok	1897	1939	1959	1970	1979	1992	1996	2003
Liczba mieszkańców (w tys.)	11,3	44	21,7	43,1	72,4	83,8	82,2	64,8

Miasta partnerskie

Przypisy

↑ ^a ^b Roland Gööck: Cuda świata. Wyd. III. Warszawa: MUZA SA, 1994, s. 148-151.
↑ Moje miasto. [dostęp 2009-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-29)].

Linki zewnętrzne

Strona internetowa Peterhofu
Peterhof, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 17 .
Zdjęcia z Peterhofu

[CUDA-1] Roland Gööck: Cuda świata. Wyd. III. Warszawa: MUZA SA, 1994, s. 148-151.

[МГ-2] Moje miasto. [dostęp 2009-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-29)].

[1]

[2]