Pierre Boulez

Pierre Boulez
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1925 ; Montbrison
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 2016 ; Baden-Baden
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna, muzyka elektroniczna
Zawód	kompozytor, dyrygent
Wydawnictwo	CBS, Sony, Deutsche Grammophon
Powiązania	Cleveland Orchestra, Filharmonia Nowojorska,; Orchestre de Paris,; Staatskapelle Berlin,; Wiener Philharmoniker
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Pierre Boulez (ur. 26 marca 1925 w Montbrison, zm. 5 stycznia 2016 w Baden-Baden^[1]) – francuski kompozytor, dyrygent i organizator życia muzycznego.

Uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych dyrygentów. Ma na swoim koncie wiele występów i nagrań muzyki, głównie romantycznej, współczesnej i chóralnej.

Był jednym z głównych twórców powojennej awangardy, związanym z serializmem oraz muzyką elektroniczną. Sławę międzynarodową zdobył jako dyrygent, najpierw jako promotor Domains Musicales w swej ojczyźnie, następnie zostając gościnnym dyrygentem Cleveland Orchestra w 1967, a rok później – dyrektorem BBC Symphony Orchestra (do 1974) i New York Philharmonic (do 1977). W 1970 na zaproszenie prezydenta Francji Georges’a Pompidou został dyrektorem Institut de Recherche et de Coordination Acoustique/Musique (IRCAM) i sprawował tę funkcję do 1991. W 1976 r. założył Ensemble InterContemporain, zespół muzyczny specjalizujący się w wykonawstwie muzyki nowej, działający przy Philharmonie 2 w Paryżu.

W 1985 został laureatem prestiżowej duńskiej Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning. W 2009 roku otrzymał Nagrodę Kioto w dziedzinie sztuki i filozofii^[2].

Odznaczenia

1975 – Order Pour le Mérite (Niemcy)^[3]
1979 – Honorowy Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (Wielka Brytania)^[4]
1983 – Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (Austria)^[5]
2001 – Krzyż Wielki Orderu Świętego Jakuba od Miecza (Portugalia)^[6]
2012 – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (Polska)^[7]^[8]

Kompozycje

Dzieła kompozytorskie
Lata pracy	Tytuł dzieła	Forma muzyczna
1972 -1974	…explosante-fixe…	Utwór na instrumenty elektroniczne i tradycyjne
1944 -1945	Nocturne	Nokturn na fortepian
1944 -1945	Preludium, Tokata i Scherzo	Utwór fortepianowy
1945	Notations zestaw dwunastu utworów	Utwór fortepianowy
1945	Psalmodies, zestaw trzech utworów	Utwór fortepianowy
1945	Theme and Variations	Utwór fortepianowy
1945 -1946	Kwartet na 4 fale Martenota	Muzyka elektroniczna
1946	Sonata fortepianowa No. 1	Sonata
1946	Sonatina na flet i fortepian	Sonatina
1946	Le visage nuptial na alt, sopran, 2 fale Martenota, fortepian i perkusję	Utwór wokalno-instrumentalny
1947 -1948	Sonata fortepianowa No. 2	Sonata
1948	Le soleil des eaux	Musical
1948 -1961	Livre pour quatour	Kwartet smyczkowy
1950	Essais trzy utwory	Utwór na perkusję
1950 -1951	Polyphonie X	Utwór kameralny
1950 -1965	Le soleil des eaux	Utwór wokalno-instrumentalny
1951 -1952	Etudes	Muzyka elektroniczna
1951 -1952	Structures I	Duet fortepianowy
1951 -1989	Le visage nuptial	Utwór wokalno-instrumentalny
1953 -1955	Le marteau sans maître	Utwór wokalno-instrumentalny
1955	Orestie	Musical
1955	Symphonie mécanique	Muzyka filmowa
1955 -1963	Sonata fortepianowa No. 3	Sonata
1956 -1961	Structures, Book II, for 2 pianos	Duet fortepianowy
1957	Le crépuscule de Yang Koueï-fei	Musical radiowy
1957 -1958	Improvisations sur Mallarmé II (trzecia część Pli selon pli)	Utwór na sopran, harfę, instrumenty klawiszowe i perkusję
1957 -1962	Improvisations sur Mallarmé I (druga część Pli selon pli)	Utwór na sopran i orkiestrę
1958	Poésie pour pouvoir	Muzyka elektroniczna z orkiestrą
1958 -1968	Figures – Doubles – Prisms	Utwór orkiestralny
1959 -1960	Tombeau (piąta część „Pli selon pli”)	Utwór na sopran i orkiestrę
1959 -1984	Improvisations sur Mallarmé III (czwarta część Pli selon pli)	Utwór na sopran i orkiestrę
1960 -1990	Don (pierwsza część Pli selon pli)	Utwór na sopran i orkiestrę
1961 -1968	Domaines, na klarnet i 21 instrumentów w sześciu grupach	Koncert na klarnet
1961 -1968	Domaines	Utwór na klarnet solo
1962	Mon Faust	Musical
1965	Éclat	Utwór na dziewięciu perkusistów i sześciu instrumentalistów
1968 -1988	Livre pour cordes	Utwór na orkiestrę smyczkową
1969	Pour Dr. Kalmus	Utwór na flet, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę
1970	Éclat/Multiples (niedokończone)	Koncert na perkusję
1970 -1986	Cummings ist der Dichter	Utwór wokalno-instrumentalny
1974	Ainsi parla Zarathoustra	Musical
1974 -1975	Rituel: In Memoriam Bruno Maderna	Utwór orkiestralny
1977	Messagesquisse	Koncert skrzypcowy
1978 -1980	Notations I-IV	Utwór orkiestralny
1980 -1984	Répons	Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1982 -1995	Dialogue de l'ombre double	Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1984	Dérive I	Utwór na zespół instrumentalny
1985	Mémoriale	Koncert na flet
1987 -1992	Initiale	Utwór na orkiestrę dętą
1988 -1990	Dérive II	Utwór kameralny
1991	Anthèmes	Utwór na skrzypce solo
1991 -1993	…explosante-fixe…	Muzyka elektroniczna z zespołem instrumentalnym
1995 -1998	sur Incises	Utwór na zespół instrumentalny
1997	Anthèmes II	Utwór na skrzypce i instrument elektroniczny

Przypisy

↑ RenaudR. Machart RenaudR., Mort du compositeur et chef d’orchestre Pierre Boulez [online], lemonde.fr, 6 stycznia 2016 [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06] (fr.).
↑ Pierre Boulez. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-03]. (ang.).
↑ Pierre Boulez. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).
↑ Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 91. ISBN 0-19-860884-5.
↑ Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. s. 1840. [dostęp 2020-01-28]. (niem.).
↑ Entidades Estrangeiras Agraciados com Ordens Portuguesas. Ordens Honoríficas Portuguesas. [dostęp 2020-04-08]. (port.).
↑ Wysokie odznaczenia za zasługi w upowszechnianiu twórczości Karola Szymanowskiego [online], paryz.msz.gov.pl, 15 grudnia 2012 [dostęp 2013-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-15] .
↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2016-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-30] .

Linki zewnętrzne

IRCAM - Pierre Boulez

[lemonde-1] RenaudR. Machart RenaudR., Mort du compositeur et chef d’orchestre Pierre Boulez [online], lemonde.fr, 6 stycznia 2016 [dostęp 2016-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06] (fr.).

[2] Pierre Boulez. Kyoto Prize. [dostęp 2018-10-03]. (ang.).

[pourlemerite-3] Pierre Boulez. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-04-08]. (niem.).

[oxford-4] Michael Kennedy: The Concise Oxford Dictionary of Music. Oxford: Oxford University Press, 2004, s. 91. ISBN 0-19-860884-5.

[5] Anfragebeantwortung. parlament.gv.at. s. 1840. [dostęp 2020-01-28]. (niem.).

[6] Entidades Estrangeiras Agraciados com Ordens Portuguesas. Ordens Honoríficas Portuguesas. [dostęp 2020-04-08]. (port.).

[Gloria_Artis-7] Wysokie odznaczenia za zasługi w upowszechnianiu twórczości Karola Szymanowskiego [online], paryz.msz.gov.pl, 15 grudnia 2012 [dostęp 2013-01-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-15] .

[Gloria_Artis_Ministerstwo-8] Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2016-04-14] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-30] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]