Sława Przybylska
Sława Przybylska, właśc. Stanisława Przybylska-Krzyżanowska (ur. 2 listopada 1932[1] w Międzyrzecu Podlaskim) – polska piosenkarka.
 Sława Przybylska | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 listopada 1932 |
|---|---|
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1956 |
| Wydawnictwo | |
| Powiązania | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujJest córką Józefa i Marianny Przybylskich. Po II wojnie światowej wychowywała się w Domu Młodzieży w Krzeszowicach[2][3]. Jest absolwentką Zespołu Państwowych Szkół Plastycznych w Warszawie, studiowała handel zagraniczny w Szkole Głównej Służby Zagranicznej.
Udzielała się artystycznie już w czasie studiów[4], debiutowała na szerszej scenie pod koniec lat pięćdziesiątych XX w.: w 1956 w Studenckim Teatrze Satyryków STS, a potem śpiewała w klubie studenckim „Stodoła”. W 1957 zdobyła I miejsce w ogólnopolskim konkursie Polskiego Radia[5]. Rozgłos zdobyła w 1958 piosenką Pamiętasz, była jesień, podkładając głos w filmie Wojciecha Hasa Pożegnania. W 1960 wystąpiła w filmach Zezowate szczęście, śpiewając piosenkę Kriegsgefangenenpost, oraz Niewinni czarodzieje. Wykonuje także piosenki w języku rosyjskim, hiszpańskim oraz jidysz – m.in. Miasteczko Bełz. Jej wykonanie piosenki Minuty nadziei znajduje się w zbiorach Muzeum Holokaustu w USA[6].
Odznaczenia i wyróżnienia
edytuj27 kwietnia 2007 otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Międzyrzec Podlaski[7]. W 2016 tytuł Honorowego Obywatela przyznała jej także Rada Miasta Krzeszowice[8].
Została odznaczona przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 otrzymała Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[9]. Ponadto jest laureatką Diamentowego Mikrofonu (2015)[10][11], a w 2012, z okazji 80. urodzin i 55-lecia pracy artystycznej, została wyróżniona medalem „Pro Masovia”[12]. W 2023 wydała album pt. Pamiętasz była jesień poszerzony o nowe utwory[13], m.in. singiel Tańcząca brzoza[14].
Życie prywatne
edytujW 1953 wyszła za Jerzego Kostarczyka, z którym miała córkę Blankę[15]. Od 1964 do jego śmierci jej mężem był Jan Krzyżanowski (1935–2022)[16], aktor i dyrektor Stołecznej Estrady i Teatru na Targówku[17][18]. Z drugim mężem mieszkała w Szczawnicy[19], później przeprowadziła się do Otwocka.
Dyskografia
edytuj- 1959 – Melodie o zmroku
- 1962 – Sława Przybylska
- 1963 – Sława Przybylska 2
- 1966 – Ballady i piosenki
- 1966 – Ballady i piosenki cz.2
- 1968 – Nie zakocham się
- 1970 – U brzegów Candle Rock
- 1972 – Sława Przybylska
- 1973 – Jak z dawnych lat
- 1979 – Związek przyjacielski
- 1988 – Sława Przybylska śpiewa ulubione przeboje
- 1992 – Rodzynki z migdałami
- 1992 – Minuty nadziei
- 1993 – Ałef-Bejs – Pieśni i piosenki żydowskie
- 2009 – 40 piosenek Sławy Przybylskiej
- 2015 – Mój Okudżawa
- 2023 – Pamiętasz była jesień
Przypisy
edytuj- ↑ 80. urodziny Sławy Przybylskiej. tvp.info, 2012-11-02. [dostęp 2015-08-07].
- ↑ Dla nich też pałac był domem. [w:] przelom.pl Portal ziemi chrzanowskiej [on-line]. 2010-01-06. [dostęp 2013-03-05].
- ↑ Tygodnik Powszechny nr 27 (2817), 6 lipca 2003.
- ↑ Audycja radiowa Jedynki, Polskie Radio, 1 października 2006.
- ↑ Zbigniew Adrjański, Kalejdoskop estradowy. Leksykon polskiej rozrywki 1944-1989. Artyści, twórcy, osobistości, Bellona, Warszawa 2002, s. 369.
- ↑ Minuty nadziei Sława Przybylska.
- ↑ Sława Przybylska. miedzyrzec.pl. [dostęp 2022-01-13].
- ↑ Ewa Solak, Sława Przybylska honorową obywatelką Krzeszowic, przelom.pl, 2016-07-01.
- ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 2023-06-25].
- ↑ Laureaci 52. KFPP 2015, [w:] Opole.pl [online], Urząd Miasta Opola, 15 lipca 2015 [dostęp 2016-01-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-12].
- ↑ w, Diamentowy Mikrofon dla Sławy Przybylskiej! Niezwykły koncert w Opolu z okazji 90-lecia Polskiego Radia [online], Telewizja Polska S.A./TVP Info, 14 czerwca 2015 [dostęp 2016-01-24].
- ↑ Pro Masovia – 2012 r.. mazovia.pl. [dostęp 2018-06-07].
- ↑ Ma 90 lat i nie zamierza kończyć kariery. "Nigdy nie spotkałem się z tak zawziętym artystą" [online], Dzień Dobry TVN, 17 czerwca 2023 [dostęp 2023-09-26] (pol.).
- ↑ „Tańcząca brzoza” – Nowy utwór Sławy Przybylskiej [online], glosseniora.pl, 13 listopada 2023 [dostęp 2024-01-14] (pol.).
- ↑ Los nie szczędził jej dramatów. Tak wyglądało życie Sławy Przybylskiej. viva.pl, 2022-11-02. [dostęp 2023-06-25].
- ↑ To dla niej bardzo trudne chwile, „Życie na Gorąco”, 49/2022, 8 grudnia 2022, s. 6.
- ↑ F. Gańczak, Filmowcy w matni bezpieki, przedm. A. Paczkowski, Prószyński i Spółka, Warszawa 2011, s. 263. ISBN 978-83-7648-714-4.
- ↑ Jan Krzyżanowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-08].
- ↑ Krystyna Gucewicz: Dlaczego się kochają, czyli życie na różowo. Wydawnictwo Zetdezet, 1995, s. 229. ISBN 83-85056-40-8.
Bibliografia
edytuj- Ryszard Wolański: Leksykon polskiej muzyki rozrywkowej. Warszawa 1995: Agencja Wydawnicza Morex, s. 170–171. ISBN 83-86848-05-7.
Linki zewnętrzne
edytuj- Sława Przybylska w bazie filmpolski.pl
- Sława Przybylska na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Sława Przybylska w bazie Filmweb