Silvio Oddi

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	27 września 1953
Konsekrator	Angelo Giuseppe Roncalli
Współkonsekratorzy	Umberto Malchiodi; Antonio Samorè
Konsekrowani biskupi
Amand Louis Marie Antoine Hubert	24 maja 1959
Współkonsekrowani biskupi
Jean Jadot	1 maja 1968

Silvio Oddi
	Kardynał prezbiter
	Dominus fortitudo
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1910 ; Morfasso
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 2001 ; Cortemaggiore
Miejsce pochówku	Morfasso
	Prefekt Kongregacji ds. Duchowieństwa
Okres sprawowania	1979–1986
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	21 maja 1933
Nominacja biskupia	30 lipca 1953
Sakra biskupia	27 września 1953
Kreacja kardynalska	28 kwietnia 1969; Paweł VI
Kościół tytularny	S. Agata de’ Goti
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Silvio Oddi (ur. 14 listopada 1910 w Morfasso, zm. 29 czerwca 2001 w Cortemaggiore) – włoski duchowny katolicki, dyplomata watykański, kardynał.

Życiorys

Odbył studia w seminarium w Piacenzie, w Papieskim Athenaeum Angelicum w Rzymie oraz na Papieskiej Akademii Duchownej w Rzymie. Przyjął święcenia kapłańskie 21 maja 1933 w Piacenzie. Od 1936 pracownik dyplomacji watykańskiej. Początkowo był sekretarzem w nuncjaturze w Iranie (1936-1939), następnie pracownikiem delegatury apostolskiej w Libanie i Syrii (1939-1945) oraz w Egipcie (1945-1948). W latach 1948–195 członek personelu nuncjatury w Paryżu.

1951-1953 regent nuncjatury w Jugosławii; 30 lipca 1953 został mianowany arcybiskupem tytularnym Messembria. Przyjął sakrę biskupią 27 września 1953 w Rzymie z rąk Angelo Giuseppe Roncalli’ego, patriarchy Wenecji. Został jednocześnie delegatem apostolskim w Jerozolimie, Palestynie, Transjordanii i na Cyprze. Od stycznia 1957 internuncjusz w Egipcie; od maja 1962 nuncjusz w Belgii, jednocześnie internuncjusz w Luksemburgu. Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II.

28 kwietnia 1969 został mianowany przez papieża Pawła VI kardynałem, z tytułem diakona Sant’Agata de’ Goti. W czerwcu 1969 stanął na czele Komisji Kardynalskiej ds. Świątyń Pontyfikalnych w Pompei i Loreto, został jednocześnie legatem papieskim przy bazylice patriarchalnej w Asyżu. Brał udział w konklawe 1978 (dwukrotnie). W czerwcu 1979 został podniesiony do rangi kardynała-prezbitera, z zachowaniem tytułu S. Agata in Urbe pro hac vice.

Od września 1979 do stycznia 1986 prefekt Kongregacji Duchowieństwa; brał udział w obradach sesji Światowego Synodu Biskupów w Watykanie (1980, 1983, 1985). W lutym 1989 był specjalnym wysłannikiem papieża na uroczystości pogrzebowe cesarza Japonii Hirohito.

Bibliografia

Silvio Oddi [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2016-01-15] (ang.).