Symferopol

Symferopol
Сімферополь, *Aqmescit*, Симферопoль
Herb	Flaga
Państwo	Ukraina
Burmistrz	Wiktor Agejew (zainstalowany przez rosyjskie władze okupacyjne)
Powierzchnia	107 km²
Wysokość	350 m n.p.m.
Populacja (2021); • liczba ludności; • gęstość	; 336 212; 3130,1 os./km²
Nr kierunkowy	+7 3652
Kod pocztowy	295000 – 295490
Tablice rejestracyjne	AK
	Położenie na mapie Krymu Symferopol
	44°56′59″N 34°06′00″E/44,949722 34,100000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Symferopol (ukr. Сімферо́поль, ros. Симферо́поль, krymskotat. Симферополь lub Aqmescit/Акъмесджит^[3], orm. Սիմֆերոպոլ) – miasto na Półwyspie Krymskim nad rzeką Sałhyr.

Miasto zamieszkuje 336 212 osób (2021). Według ostatniego ukraińskiego spisu ludności z 1 stycznia 2014 roku było to 338 319 osób^[4]. Założone zostało w 1784 roku przez carycę Katarzynę II, rok po przyłączeniu Krymu do Imperium Rosyjskiego, w pobliżu starożytnej stolicy państwa scytyjskiego na Krymie – Neapolu Scytyjskiego. W XIV wieku istniała tu tatarska osada pod nazwą Aqmescit^[3]. Symferopol przez długi czas stanowił siedzibę guberni taurydzkiej. W mieście znajduje się dworzec kolejowy i lotnisko, kursuje trolejbus łączący Symferopol z Jałtą (to najdłuższa na świecie czynna linia trolejbusu – 86 km) oraz pociąg do Sewastopola. W Symferopolu i jego okolicach znajdują się kamieniołomy pozyskujące ozdobne wapienie o dobrym polerze nazywane potocznie marmurami (choć nie jest to marmur w sensie definicji geologicznej). W mieście znajduje się Krymski Uniwersytet Federalny im. W. Wiernadskiego.

W obrębie miejscowości ma również swą siedzibę znany rezerwat archeologiczny „Neapol Scytyjski” z ruinami stolicy starożytnego państwa scytyjskiego na Krymie.

Polonia

W Symferopolu działają polskie organizacje „Stowarzyszenie Polaków na Krymie”, „Polski Ośrodek Kulturalno-Oświatowy im. A. Mickiewicza na Krymie” i „Krymski Oddział Stowarzyszenia Uczonych Polskich”.

Demografia

Skład narodowościowy miasta w latach 1897 i 2001 na podstawie danych ze spisów powszechnych Imperium Rosyjskiego i Ukrainy:

1897^[5]

Rosjanie: 22 426 (45,69%)
Tatarzy: 9669 (19,70%)
Żydzi: 7808 (15,91%)
Ukraińcy: 3399 (6,93%)
Ormianie: 1937 (3,95%)
Polacy: 1471 (3,00%)
Grecy: 847 (1,73%)
Niemcy: 706 (1,44%)
Estończycy: 173 (0,35%)
Turcy: 138 (0,28%)

2001

Rosjanie: 66,7%
Ukraińcy: 21,3%
Tatarzy krymscy: 7%
Białorusini: 1,1%
Żydzi: 0,7%
Ormianie: 0,6%
Tatarzy (z wyłączeniem Tatarów krymskich): 0,4%
Azerowie: 0,3%
Polacy: 0,2%
Grecy: 0,2%

Urodzeni w Symferopolu

Andriej Abrikosow – radziecki aktor
Anatolij Gołownia – radziecki operator filmowy i teoretyk filmu, jeden z najbardziej twórczych operatorów kina niemego, ur. w Symferopolu 2 lutego 1900
Józef Grażewicz – generał brygady Ludowego Wojska Polskiego
Aleksander Jackiewicz – polski teoretyk i krytyk filmowy, eseista, powieściopisarz, profesor w Instytucie Sztuki PAN, wieloletni wykładowca w PWSF w Łodzi
Adolf Joffe – radziecki polityk i dyplomata pochodzenia żydowskiego, trockista
Ołeh Sencow – ukraiński reżyser filmowy, prozaik, pisarz, aktywista społeczny, w latach 2014-19 więzień polityczny
Ludwik Szwykowski – polski bankowiec i żeglarz
Szymon Szyszman – polski historyk i działacz karaimski
Rostisław Wygranienko – polski organista pochodzenia ukraińskiego, urodzony w Symferopolu w roku 1978
Ołeksandr Usyk – ukraiński bokser zawodowy, mistrz olimpijski w wadze ciężkiej z 2012 roku.

Miasta partnerskie

Galeria

Neapol Scytyjski – mauzoleum
Dworzec kolejowy
Krytycznie niski poziom wody w zbiorniku w roku 2013
Kebir Dżami – najważniejszy z meczetów Symferopola, najstarszy budynek w mieście (wzniesiony na pocz. XVI w.)
Prawosławny sobór Świętych Piotra i Pawła w Symferopolu
Cerkiew Trzech Świętych Hierarchów