Tadeusz Wnorowski
Tadeusz Wnorowski (ur. 26 października 1899 w powiecie ostrołęckim[1], zm. 3 września 1925 w Rajczy) – porucznik piechoty Wojska Polskiego.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
2 Pułk Strzelców Podhalańskich, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujZostał zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919. W szeregach 2 pułku strzelców podhalańskich w stopniu kapitana uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1924 był oficerem 4 pułku strzelców podhalańskich. W randzie porucznika w 1924 zajmował 324 lokatę w korpusie oficerów zawodowych piechoty.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921)[2][3]
- Krzyż Walecznych – dwukrotnie
Przypisy
edytuj- ↑ Tadeusz Wnorowski. wbh.wp.mil.pl. s. 11. [dostęp 2023-09-16].
- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 2949 z 17 maja 1921 r. Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 21, poz. 828
- ↑ Ludwik Migdał: Zarys historji wojennej 2-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, s. 32, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 332, 375.