Tughril Beg
Tughril Beg[1] (Toghryl Beg[2], Tughrul Beg, Tughrilbek) (ur. ok. 990, zm. 4 września 1063) – drugi władca z dynastii Seldżuków.
| |
| Sułtan Wielkich Seldżuków | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
Tughril zdobył w 1050[3] roku Isfahan i założył tam stolicę. W roku 1054 oblegał bez powodzenia Mantzikert. Rok później otrzymał od kalifa bagdadzkiego Al-Kaima tytuł sułtana (z arabskiego as-sultan czyli ten, który ma władzę)[4].
Przypisy
edytuj- ↑ G. Tate, Orient w czasach wypraw krzyżowych, Wrocław 1996, s. 19-20; S. Runciman, Dzieje wypraw krzyżowych, t. 1, Warszawa 1998, s. 65.
- ↑ J. E. Morby, Dynastie świata, Kraków 1995, s. 336.
- ↑ Steven Runciman: Dzieje wypraw krzyżowych. Pierwsza krucjata i założenie Królestwa Jerozolimskiego. T. I. Warszawa: PIW, 1987. ISBN 83-06-01457-X.
- ↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna Tom 7 Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. T. 7. Mediaset Group SA, 2007, s. 324. ISBN 978-84-9819-814-0.