Tyralierzy
Tyralierzy – formacja strzelecka w powstaniu styczniowym, w której żołnierze uzbrojeni byli w broń palną gładkolufową[1]. Tyralierzy pełnili rolę oddziałów „przeciwszturmowych”, powstrzymując natarcia Rosjan na bliskich odległościach[2].
Wojna krymska wykazała wyższość broni gwintowanej nad gładkolufową i po tej wojnie wiele europejskich krajów dokonywało przezbrojenia, wyposażając się w nowe gwintowane karabiny. Stara wojskowa broń gładkolufowa była wyprzedawana i bardzo często trafiała w ręce powstańców styczniowych. Franz von Erlach w swojej książce wspominał, że u tyralierów w oddziałach Karola Krysińskiego i Józefa Ruckiego często widział stare gładkolufowe karabiny austriackie[3]. Choć w innych oddziałach mogła być broń pochodząca z innych krajów. Do powstańców trafiała też stara gładkolufowa broń wojskowa z zamkami skałkowymi, którą przerabiano potem na zamki kapiszonowe[4]. Często na wyposażeniu tyralierów była broń myśliwska, czyli dubeltówki i pojedynki. W przypadku broni myśliwskiej czasem domowymi sposobami dorabiano dla nich bagnety, które były mocowane na stałe[4][5].
Zobacz też
edytuj- Ptasznicy – formacja tyrelierów złożona z najmłodszych powstańców, uzbrojona w najlżejszą broń
Przypisy
edytuj- ↑ Franz von Erlach, Partyzantka w Polsce w r. 1863 : w świetle własnych obserwacji, zebranych na teatrze walki od marca do sierpnia 1863 roku, 1919, s. 93.
- ↑ Michał Mackiewicz, Sztućce, janczarki, belgijczyki – o uzbrojeniu strzeleckim w powstaniu styczniowym [online], s. 146.
- ↑ Franz von Erlach, Partyzantka w Polsce w r. 1863 : w świetle własnych obserwacji, zebranych na teatrze walki od marca do sierpnia 1863 roku, 1919, s. 94.
- ↑ a b A. K., Z lasu, pola i kwatery, czyli urywki z pamiętników powstańca z roku 1863, 1896, s. 167.
- ↑ Franz von Erlach, Partyzantka w Polsce w r. 1863 : w świetle własnych obserwacji, zebranych na teatrze walki od marca do sierpnia 1863 roku, 1919, s. 95.