Władysław Drozdowski
Władysław Drozdowski[1] (ur. 22 stycznia 1885 w Ratajniszkach, zm. w październiku 1942 w ZSRR) – pułkownik uzbrojenia Wojska Polskiego.
pułkownik uzbrojenia | |
Data i miejsce urodzenia |
22 stycznia 1885 |
---|---|
Data śmierci |
październik 1942 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
3 Pułk Artylerii Polowej, |
Stanowiska |
dowódca pułku |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 22 stycznia 1885 w Ratajniszkach (późniejsze województwo wileńskie)[2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia podpułkownika w artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. Jako oficer w tymczasowym stanie i etacie przejściowym, przynależny do 3 pułku artylerii polowej z Zamościa. W 1923 był przydzielony do Rezerwy Oficerów Sztabowych Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu[5]. Następnie został odkomenderowany do Komendy Obozu Ćwiczeń Brześć nad Bugiem. W październiku 1924 został przeniesiony do 20 pułku artylerii polowej w Prużanie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[6][7]. W maju 1927 został wyznaczony na stanowisko dowódcy tego pułku[8][9]. Został awansowany do stopnia pułkownika w artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930[10]. W czerwcu 1931 został szefem Szefostwa Uzbrojenia Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[11][12]. W grudniu 1932 został przeniesiony do korpusu oficerów uzbrojenia z pozostawieniem na zajmowanym stanowisku szefa uzbrojenia OK VIII[13]. Z dniem 31 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[14].
Podczas II wojny światowej był pułkownikiem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR[2]. Zmarł w październiku 1942 na obszarze ZSRR[2]. Został pochowany na Polskim Cmentarzu Wojennym w Guzar[2].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Walecznych
- Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)[15]
Przypisy
edytuj- ↑ W ewidencji wojskowej był określany jako Władysław I Drozdowski celem odróżnienia od innych oficerów o tej tożsamości.
- ↑ a b c d Wykaz poległych i zmarłych żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na obczyźnie w latach 1939–1945. Londyn: Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, 1952, s. 96.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 814.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 737.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 719.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 567.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 674.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 145.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 394, 449.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 176.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 235.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 475.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 411.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 87.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302 „za zasługi na polu administracji i wyszkolenia wojska”.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.