Władysław Radomicki

wojewoda poznański

Władysław Radomicki herbu Kotwicz (ur. 1668, zm. 1737), kasztelan i wojewoda poznański.

Władysław Radomicki
Herb
Kotwicz
Rodzina

Radomiccy herbu Kotwicz

Data urodzenia

1668

Data śmierci

1737

Ojciec

Kazimierz Władysław Radomicki

Matka

Zofia Bukowiecka

Żona

Ludwika Gajewska

Syn Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego. Brat Macieja, wojewody inowrocławskiego, kaliskiego i poznańskiego i Andrzeja Aleksandra, wojewody kaliskiego i poznańskiego.

Został ochrzczony 24 maja 1671 w Dębnie nad Wartą. Poślubił Ludwikę Gajewską, kasztelankę rogozińską. Miał siedmioro dzieci: wśród nich synowie Maciej i Andrzej, starosta odolanowski i osiecki, komisarz skarbu koronnego.

Sędzia kapturowy w grodzie wałeckim w 1696 roku[1]. W 1698 roku podczas zjazdu w Poznaniu podpisał manifest popierający elekcję Franciszka Contiego[2]. Władysław Radomicki był człowiekiem uczonym, w polityce stronnikiem dworu saskiego. W latach 1709–1729 pełnił urząd kasztelana poznańskiego. W latach 1729–1737 sprawował urząd wojewody poznańskiego. W Wałczu pełnił urząd starosty. W 1736 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[3].

Był konsyliarzem województwa poznańskiego w konfederacji sandomierskiej 1704 roku[4].

Przypisy

edytuj
  1. Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 19.
  2. Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 128.
  3. Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 326.
  4. Actum In Castro Sandomiriensi Sabbatho Ante Festvm Sanctorum Viti et Modesti martyrum proximo, Anno Domini millesimo sptingentesimo quarto, [b.n.s]

Bibliografia

edytuj