Włoskowiec różycy
Włoskowiec różycy (łac. Erysipelothrix rhusiopathiae) – Gram-dodatnia pałeczka należąca do rodzaju Erysipelothrix obok Erysipelothrix tonsillarum. Po raz pierwszy została wyizolowana przez Roberta Kocha w 1876 roku. Pierwotnie wywołuje różycę u zwierząt. Najczęściej zarażone są świnie, ale znane są przypadki różycy u ptaków, owiec, ryb i gadów.
Włoskowiec różycy na podłożu agarowym z krwią | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Włoskowiec różycy |
Nazwa systematyczna | |
Erysipelothrix rhusiopathiae Migula, 1900 |
U ludzi rzadko wywołuje łagodne zakażenia skóry (erysipeloid), głównie poprzez urazy i otarcia skóry rąk u pracowników rzeźni. W bardzo rzadkich przypadkach może rozwinąć się bakteriemia (posocznica) lub zapalenie wsierdzia (endocarditis), bądź też może atakować stawy (arthritis).