William Flinders Petrie

William Flinders Petrie
	; William Flinders Petrie (1903)
Data i miejsce urodzenia	3 czerwca 1853 ; Charlton, Londyn, Wielka Brytania
Data i miejsce śmierci	28 lipca 1942 (1942-07-29) ; Jerozolima, Izrael
Zawód, zajęcie	archeolog
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Teksty w Wikiźródłach

Ten artykuł od 2023-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Sir William Matthew Flinders Petrie (ur. 3 czerwca 1853 w Charlton pod Londynem, zm. 28 lipca 1942 w Jerozolimie) – brytyjski archeolog i egiptolog. Był wnukiem badacza Australii Matthew Flindersa.

Biografia

O jego edukację osobiście zadbali rodzice (zwłaszcza ojciec), wpajając mu zasady rzetelności w pracy, co stało się podstawą jego kariery. W 1880 wyjechał do Egiptu, aby tam zająć się badaniem i dokonaniem przeglądu – inspekcji Wielkiej Piramidy w Gizie. Wciąż rosnące zainteresowanie zabytkami starożytnego Egiptu zaprowadziło go do najważniejszych stanowisk archeologicznych, m.in. do: Gizy, Sakkary, Abydos i Amarny.

Po zakończeniu prac w Gizie powrócił do Anglii i został zarekomendowany Egipskiemu Towarzystwu Archeologicznemu^[1], które starało się wówczas o archeologa, który mógłby objąć w Egipcie stanowisko po Edouardzie Naville’u. Z 250-funtową pensją miesięczną, w listopadzie 1884, Petrie przystąpił do pracy. Dzięki metodzie szczegółowego i starannego prowadzenia badań, sporządzania zapisków i badania znalezionych przedmiotów – wprowadził nowe standardy w archeologii. Poprzez powiązanie stylów ceramiki z okresami w historii Egiptu, zastosował jako pierwszy zasadę kolejności, nową metodę (seriacji) w ustalaniu chronologii. Wiele spośród jego znalezisk zostało zaprezentowanych w Królewskim Towarzystwie Archeologicznym (Royal Archaeological Society) oraz opisanych w tamtejszym periodyku „Archeological Journal” w artykule Charlesa Johna Spurrella.

W latach 1892–1933 Petrie był pierwszym profesorem w katedrze Archeologii i Filologii Egipskiej w University College w Londynie. Została ona ufundowana przez Amelię Edwards, sympatyczkę Petriego, wspierającą go w jego pracy. Po objęciu profesury nadal prowadził badania w Egipcie, jednocześnie kształcąc młodych adeptów, wśród których znalazło się wielu znanych później archeologów. Jego studentkami były m.in. egiptolog i antropolog Margaret Murray^[2] oraz archeolog Gertruda Caton-Thompson^[3].

W 1913 Petrie sprzedał swą kolekcję egipską University Collage w Londynie. Utworzono z niej Muzeum Petrie’go (Petrie Museum of Egyptian Archeology). W 1926 wyjechał z Egiptu do Palestyny, gdzie nadal prowadził prace badawcze i wykopaliskowe.

Zmarł w 1942 w Jerozolimie i został pochowany na protestanckim cmentarzu na górze Syjon.

Archeologia zawdzięcza mu wprowadzenie systematycznej metodologii. Kazimierz Michałowski uważał go za jednego z ojców nowożytnej archeologii Bliskiego Wschodu^[4].

Zobacz też

Przypisy

↑ Wówczas nazywane Egypt Exploration Fund, obecnie Egypt Exploration Society.
↑ Adam Anczyk, Kobieta-legenda na tropie legend. Życie i dziedzictwo Margaret Alice Murray (1863–1963), [w:] Czarownice. Studia z kulturowej historii fenomenu, red. A. Anczyk, J. Doroszewska, K.M. Hess, Katowice 2017, s. 52.
↑ Gertrude Caton-Thompson. Artefacts of Excavation. British Excavations in Egypt 1880-1980.. [dostęp 2021-10-30]. (ang.).
↑ Kazimierz Michałowski, Nie tylko piramidy.. Sztuka dawnego Egiptu, wyd. 2, Warszawa 1969, s. 26.

Linki zewnętrzne

[1] Wówczas nazywane Egypt Exploration Fund, obecnie Egypt Exploration Society.

[2] Adam Anczyk, Kobieta-legenda na tropie legend. Życie i dziedzictwo Margaret Alice Murray (1863–1963), [w:] Czarownice. Studia z kulturowej historii fenomenu, red. A. Anczyk, J. Doroszewska, K.M. Hess, Katowice 2017, s. 52.

[3] Gertrude Caton-Thompson. Artefacts of Excavation. British Excavations in Egypt 1880-1980.. [dostęp 2021-10-30]. (ang.).

[4] Kazimierz Michałowski, Nie tylko piramidy.. Sztuka dawnego Egiptu, wyd. 2, Warszawa 1969, s. 26.

[1]

[2]

[3]

[4]