Witosław Porczyński
Witosław Antoni Porczyński (ur. 12 czerwca 1892 w Ciechanowie, zm. 3 lutego 1981 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 pułkownik dyplomowany kawalerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
12 czerwca 1892 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1981 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1918–1939 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef sztabu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
         
| |
Życiorys
edytujUrodził się 12 czerwca 1892 w Ciechanowie, ówczesnym mieście powiatowym guberni płockiej, w rodzinie Jana, inżyniera technologa, i Leontyny z Chmielińskich, nauczycielki[1].
Podczas I wojny światowej uczestniczył w bitwie pod Gorlicami[2]. W 1918 jako oficer służył w szeregach 3 pułku ułanów w ramach I Korpusu Polskiego w Rosji[3].
Z dniem 4 listopada 1918 został przydzielony do 3 pułku ułanów[4]. 1 marca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza ze starszeństwem z dniem 7 listopada 1918[5]. W szeregach 3 pułku ułanów wziął udział w wojnie z bolszewikami.
W 1921 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu normalnego 1921–1923[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 85. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii), a jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk ułanów[7]. 1 października 1923, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Departamentu II Ministerstwa Spraw Wojskowych[8][9][10]. 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[11]. W listopadzie tego roku został przeniesiony z Oddziału I Sztabu Generalnego do 10 pułku ułanów w Białymstoku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[12][13]. W listopadzie 1928 został mianowany dowódcą tego pułku[14][15] i pełnił to stanowisko do lutego 1938[16]. 10 grudnia 1931 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[17]. W Białymstoku mieszkał w budynku na terenie koszar przy ul. Kawaleryjskiej 70/3[18]. W marcu 1938 został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisko szefa sztabu[19].
W czasie kampanii wrześniowej był szefem sztabu etapów Armii „Kraków”. W marcu 1943 był szefem sztabu Dowództwa Jednostek Wojska w Wielkiej Brytanii.
Po wojnie w okresie PRL uczestniczył w uroczystościach rocznicowych 10 pułku Ułanów Litewskich[20].
Zmarł 3 lutego 1981[21]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 141-1-5)[22].
Był żonaty z Ireną z Wallmanów (ok. 1902–1980), z którą miał trzy córki: Marię Janinę Ulatowską (1924–2002), Annę Kazimierę Dajewską (1926–1967), więźniarkę KL Auschwitz i Bergen-Belsen, ofiarę eksperymentów pseudomedycznych, i Zofię Teresę (ur. 1932)[23][24].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3870[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 10 listopada 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”[25][26]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 7 listopada 1925 „za zasługi położone na polu organizacji i wyszkolenia armji”[27][28]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[29]
- Złoty Krzyż Zasługi – 24 maja 1929 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”[30][31]
- Medal Niepodległości – 23 grudnia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[32]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[33]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[33]
- Krzyż Komandorski szwedzkiego Orderu Miecza – 1932[34]
- Medal Zwycięstwa[29]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Znaczenie bitwy Tarnowsko - Gorlickiej określanej w najnowszych opracowaniach popularyzatorskich jako Małe Verdun. dunajecbiala.pl. [dostęp 2015-03-01].
- ↑ 1918, Bobrujsk, Rosja. I Korpus Polski, kadra oficerska 3 Pułku Ułanów. karta.org.pl. [dostęp 2015-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 kwietnia 2015)].
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 29 z 1919 roku, poz. 932.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. ↓, nr 27 z 1919 roku, poz. 868.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 605, 677, 1501.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 157.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 27 września 1923 roku, s. 586.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 17, 547, 599.
- ↑ Lista oficerów SG 1925 ↓, s. 12.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 118.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 29 listopada 1927 roku, s. 346.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 299, 338.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 140, 637.
- ↑ Dobroński i Filipow 1992 ↓, s. 18.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 11 grudnia 1931 roku, s. 395.
- ↑ Tradycje. Wojewódzki Sztab Wojskowy w Białymstoku. [dostęp 2019-04-26]..
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 126, 542.
- ↑ Alicja Zielińska: Koło Żołnierzy 10. Pułku Ułanów Litewskich i Ich Rodzin. poranny.pl, 11 listopada 2011. [dostęp 2015-03-02].
- ↑ Nekrologi Warszawskie. Informacja O Zmarłych: Witosław Porczyński. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-03-02].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: IRENA PORCZYŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-03-13].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 3.
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1084.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 140.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 299.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 302.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 29 maja 1929, s. 161–162.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 21
Bibliografia
edytuj- Witosław Porczyński. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.22-1547 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-13].
- Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Śląska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2019-04-26].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Andrzej Dobroński, Krzysztof Filipow: „Dziesiątacy” z Białegostoku. 10 Pułk Ułanów Litewskich. Białystok: Muzeum Wojska w Białymstoku, 1992.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Witosław Antoni Porczyński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-02].