śniadanie (język polski)

 
śniadanie (1.1) dla dwóch osób
wymowa:
IPA[ɕɲaˈdãɲɛ], AS[śńadãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pierwszy, poranny posiłek w ciągu dnia; zob. też śniadanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Karolina często nie je śniadania, bo nie jest rano głodna.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jeść / robić / przygotowywać ~; jeść coś na ~; prosić / zapraszać na ~; pierwsze / drugie ~; ~ angielskie / kontynentalne / wielkanocne
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zdrobn. śniadanko
rzecz. śniadaniówka
przym. śniadaniowy
czas. śniadać, śniodać
związki frazeologiczne:
śniadanie na stole
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: posiłekśniadaniedrugie śniadanieobiadpodwieczorekkolacja
tłumaczenia:
źródła: