κόρη (1.3)
transliteracja:
wymowa:
IPA[ˈkori]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka
(1.2) daw. dziewczyna, panna
(1.3) anat. źrenica
(1.4) archeol. kora
odmiana:
(1) F30: lp κόρης; lm κόρες, D. κορών
przykłady:
(1.1) Είμαι παντρεμένος κ' έχω ένα γιο και δύο κόρες.Jestem żonaty i mam jednego syna i dwie córki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) θυγατέρα
(1.1-2) κορίτσι
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-3) zdrobn. κορούλα
związki frazeologiczne:
σαν κόρη οφθαλμού/ως κόρη οφθαλμούjak źrenicy oka
etymologia:
gr. κόρη
uwagi:
nie mylić z: κόρα
źródła:
transliteracja:
korē
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) córka
(1.2) dziewica[1]
(1.3) dziewczę, dziewczyna[2]
(1.4) lalka[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) κοράσιον
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. κοράσιον n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Antoni Śmieszek, Polski człowieczek = „źrenica” i kilka innych semicko-indoeuropejskich analogii znaczeniowych, „Język Polski” nr 4/1914, s. 124.
  2. 2,0 2,1 Zofia Abramowiczówna, Włodzimierz Appel, Słownik polsko-starogrecki, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2023, ISBN 978-83-231-5079-4, s. 182.