Constantinopolis
Constantinopolis (język łaciński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) p.łac. geogr. Konstantynopol[1]
- odmiana:
- (1) Constantinopolis, Cōnstantīnopolis (deklinacja III)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Cōnstantīnopolis dopełniacz Cōnstantīnopolis / Cōnstantīnopoleos / Cōnstantīnopolios celownik Cōnstantīnopolī biernik Cōnstantīnopolim / Cōnstantīnopolin ablatyw Cōnstantīnopolī wołacz Cōnstantīnopolis / Cōnstantīnopolī miejscownik Cōnstantīnopolī
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) urbs
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. Constantinopolitanus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- koine Κωνσταντινούπολις (Kōnstantīnoúpolis) < gr. Κωνστᾰντῑ́νου + πόλις (Kōnstantī́nou + pólis)
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 149.