brutalny
brutalny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) działający za pomocą siły, agresywny
- (1.2) bezwzględny, nie liczący się z odczuciami innych
- (1.3) pokazujący brutalność
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brutalny brutalna brutalne brutalni brutalne dopełniacz brutalnego brutalnej brutalnego brutalnych celownik brutalnemu brutalnej brutalnemu brutalnym biernik brutalnego brutalny brutalną brutalne brutalnych brutalne narzędnik brutalnym brutalną brutalnym brutalnymi miejscownik brutalnym brutalnej brutalnym brutalnych wołacz brutalny brutalna brutalne brutalni brutalne stopień wyższy brutalniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik brutalniejszy brutalniejsza brutalniejsze brutalniejsi brutalniejsze dopełniacz brutalniejszego brutalniejszej brutalniejszego brutalniejszych celownik brutalniejszemu brutalniejszej brutalniejszemu brutalniejszym biernik brutalniejszego brutalniejszy brutalniejszą brutalniejsze brutalniejszych brutalniejsze narzędnik brutalniejszym brutalniejszą brutalniejszym brutalniejszymi miejscownik brutalniejszym brutalniejszej brutalniejszym brutalniejszych wołacz brutalniejszy brutalniejsza brutalniejsze brutalniejsi brutalniejsze stopień najwyższy najbrutalniejszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbrutalniejszy najbrutalniejsza najbrutalniejsze najbrutalniejsi najbrutalniejsze dopełniacz najbrutalniejszego najbrutalniejszej najbrutalniejszego najbrutalniejszych celownik najbrutalniejszemu najbrutalniejszej najbrutalniejszemu najbrutalniejszym biernik najbrutalniejszego najbrutalniejszy najbrutalniejszą najbrutalniejsze najbrutalniejszych najbrutalniejsze narzędnik najbrutalniejszym najbrutalniejszą najbrutalniejszym najbrutalniejszymi miejscownik najbrutalniejszym najbrutalniejszej najbrutalniejszym najbrutalniejszych wołacz najbrutalniejszy najbrutalniejsza najbrutalniejsze najbrutalniejsi najbrutalniejsze
- przykłady:
- (1.1) Brutalny faul został przeoczony przez sędziego.
- (1.2) Taka jest brutalna prawda.
- (1.3) To był brutalny film.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-3) brutalski
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brutalność ż, brutalizacja ż, brutal mos, brutalka ż, brutalizm mrz, brutalizowanie n, brutalistyczność ż
- czas. brutalizować ndk., zbrutalizować dk.
- przym. brutalski
- przysł. brutalnie, brutalsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brute, savage, brutal, smashmouth, violent, crude; (1.2) brute, savage, brutal, smashmouth, violent, crude; (1.3) violent, pot. gory
- arabski: (1.1-3) قاس (1.2) وحشي
- czeski: (1.1) brutální
- duński: (1.1) brutal; (1.2) brutal; (1.3) brutal
- esperanto: (1.1) violenta
- japoński: (1.1) 荒い
- kataloński: (1.1) brutal
- niemiecki: (1.1) brutal; (1.2) brutal; (1.3) brutal
- słowacki: (1.1) brutálny; (1.2) brutálny; (1.3) brutálny
- ukraiński: (1.1) брутальний; (1.2) брутальний; (1.3) брутальний
- włoski: (1.1) brutale, manesco, violente
- źródła:
brutalny (język dolnołużycki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) brutalny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: