chorwacki
chorwacki (język polski)
edytujHrvatski jezik skupni je naziv za nacionalni standardni jezik Hrvata, te za skup narječja i govora kojima govore ili su nekada govorili Hrvati. Njime govori oko 5,546.590 ljudi, poglavito Hrvata u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Hrvatski je službeni jezik Republike Hrvatske te jedan od tri službena jezika Bosne i Hercegovine; također je jedan od 24 službena jezika Europske unije.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) jęz. jedna z czterech uregulowanych odmian języka serbsko-chorwackiego, ze statusem języka urzędowego w Chorwacji i BiH; zob. też język chorwacki w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik chorwacki chorwacka chorwackie chorwaccy chorwackie dopełniacz chorwackiego chorwackiej chorwackiego chorwackich celownik chorwackiemu chorwackiej chorwackiemu chorwackim biernik chorwackiego chorwacki chorwacką chorwackie chorwackich chorwackie narzędnik chorwackim chorwacką chorwackim chorwackimi miejscownik chorwackim chorwackiej chorwackim chorwackich wołacz chorwacki chorwacka chorwackie chorwaccy chorwackie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) W chorwackich i polskich lasach żyje wiele dzikich zwierząt.
- (2.1) Ta praca wymaga więcej niż tylko znajomości chorwackiego.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bośniackochorwacki • dinar chorwacki • kuna chorwacka • muzułmańsko-chorwacki • serbsko-chorwacki
- (2.1) uczyć się chorwackiego • władać / posługiwać się chorwackim • znać chorwacki • mówić / pisać / porozumiewać się / śpiewać po chorwacku
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niechorwacki
- hiperonimy:
- (1.1) hist. jugosłowiański
- (2.1) południowosłowiański
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Croatian; (2.1) Croatian
- arabski: (1.1) كرواتية (2.1) كرواتي
- białoruski: (1.1) харвацкі; (2.1) харвацкая ż
- bośniacki: (1.1) hrvatski
- bułgarski: (1.1) хърватски
- chorwacki: (1.1) hrvatski; (2.1) hrvatski m, hrvatski jezik m
- czeski: (1.1) chorvatský, daw. charvátský; (2.1) chorvatština ż
- duński: (1.1) kroatisk; (2.1) kroatisk n
- esperanto: (1.1) kroata
- estoński: (1.1) horvaat
- farerski: (1.1) kroatiskur
- fiński: (1.1) kroatialainen; (2.1) kroatia
- francuski: (1.1) croate
- hiszpański: (1.1) croata
- islandzki: (1.1) króatískur
- japoński: (1.1) クロアチアの; (2.1) クロアチア語
- kataloński: (1.1) croat
- koreański: (2.1) 크로아티아어
- litewski: (1.1) kroatiškas; (2.1) kroatų kalba ż
- łotewski: (1.1) horvātu, horvātisks; (2.1) horvātu valoda ż
- niemiecki: (1.1) kroatisch; (2.1) Kroatisch n
- norweski (bokmål): (1.1) kroatisk
- nowogrecki: (1.1) κροατικός
- ormiański: (2.1) Խորվաթերեն
- rosyjski: (1.1) хорватский; (2.1) хорватский m
- serbski: (1.1) хрватски
- słowacki: (1.1) chorvátsky; (2.1) chorvátčina ż
- słoweński: (1.1) hrvaški; (2.1) hrvaščina ż
- szwedzki: (1.1) kroatisk; (2.1) kroatiska
- tajski: (2.1) ภาษาโครเอเชีย
- turecki: (2.1) Hırvatça
- ukraiński: (1.1) хорватський; (2.1) хорватська ż
- węgierski: (1.1) horvát
- włoski: (1.1) croato; (2.1) croato m
- źródła: