wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈfʲjäcɛr], AS[fʹi ̯äḱer], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. dorożkarz[1]

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. dorożka[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1) W Paryżu każdy stróż, fiakier czy chłopak od szewca mówi świetnie po francusku, a u nas w Warszawie conajwyżej arystokracja i cudzoziemcy[2]. (sic!)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dryndziorz
(2.1) drynda, bryczka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) woźnica
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fiakierski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dorożkarz
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dorożka
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „fiakier” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. W warszawskim Dansingu, „Szczutek” nr 30/1921, s. 9.