krytyka
krytyka (język polski)
edytuj- wymowa:
- , IPA: [ˈkrɨtɨka], AS: [krytyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) surowa lub negatywna ocena
- (1.2) krytyka (1.1) wyrażona w formie publikacji
- (1.3) recenzowanie dzieł sztuki i kultury
- (1.4) ogół krytyków
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik krytyka krytyki dopełniacz krytyki krytyk celownik krytyce krytykom biernik krytykę krytyki narzędnik krytyką krytykami miejscownik krytyce krytykach wołacz krytyko krytyki
- przykłady:
- (1.1) Prawdziwa cnota krytyk się nie boi[1].
- (1.1) Fobia społeczna to stan, w którym człowiek przesadnie boi się krytyki.
- (1.1) Ze strony opozycji posypała się gwałtowna krytyka.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) samokrytyka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krytykant m, krytyk m, krytyczka ż, krytykowanie n
- czas. krytykować ndk.
- przym. krytyczny, krytykancki
- przysł. krytycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) criticism
- arabski: (1.1) نقد m
- białoruski: (1.1) крытыка ż
- czeski: (1.1) kritika ż
- duński: (1.1) kritik w; (1.2) kritik w; (1.3) kritik w; (1.4) kritik w
- esperanto: (1.1) kritiko
- francuski: (1.1) critique ż
- hiszpański: (1.1) crítica ż
- interlingua: (1.1) animadversion
- jidysz: (1.1) קריטיק ż (kritik)
- kataloński: (1.1) crítica ż
- litewski: (1.1) kritika ż
- łotewski: (1.1) kritika ż
- niderlandzki: (1.1) kritiek ż
- niemiecki: (1.1) Kritik ż
- norweski (bokmål): (1.1) kritikk m; (1.3) kritikk m
- norweski (nynorsk): (1.1) kritikk m; (1.3) kritikk m
- nowogrecki: (1.1) κριτική ż
- rosyjski: (1.1) критика ż
- szwedzki: (1.1) kritik w
- ukraiński: (1.1) критика ż
- węgierski: (1.1) kritika, bírálat
- wilamowski: (1.1) krytik ż
- źródła:
- ↑ Ignacy Krasicki: Monachomachia, Pieśń VI