lokant

lokant (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. liczba lub litera wskazująca miejsce przyłączenia podstawnika do szkieletu cząsteczki związku chemicznego; zob. też lokant w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lokant	lokanty
dopełniacz	lokantu/lokanta	lokantów
celownik	lokantowi	lokantom
biernik	lokant	lokanty
narzędnik	lokantem	lokantami
miejscownik	lokancie	lokantach
wołacz	lokancie	lokanty

przykłady:

(1.1) Łańcuch główny numeruje się tak, aby suma lokantów przy podstawnikach była jak najmniejsza.

(1.1) W nazwie 3-metyloheksan cyfra 3 jest lokantem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) locant
• francuski: (1.1) locant m

źródła: