orkiestra (1.1)
wymowa:
IPA[ɔrʲˈcɛstra], AS[orʹḱestra], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. wieloosobowy zespół instrumentalny, który pod kierownictwem dyrygenta wykonuje utwory muzyczne; zob. też orkiestra w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Gdy pociąg wtoczył się na taszkiencki dworzec, okazało się, że nikt nie miał zamiaru ich witać. Ani orkiestry, ani szwadronu, ani nic[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) orkiestra dętaorkiestra kameralnaorkiestra symfoniczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orkiestrówka ż, orkiestron n, orkiestracja ż, orkiestrowanie n, orkiestrantka ż
przym. orkiestrowy, orkiestralny
związki frazeologiczne:
wyjść przed orkiestrę
etymologia:
franc. orchestre < gr. ὀρχήστρα (orkhḗstra) < gr. ὀρχέομαι (orkhéomai, → tańczyć)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Wielbłąd na stepie, Jerzy Krzysztoń, 1978 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
Hasło „orkiestra” w: SJP.pl.