pochodzenie
pochodzenie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌpɔxɔˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [poχoʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) wywodzenie się z czegoś
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pochodzenie dopełniacz pochodzenia celownik pochodzeniu biernik pochodzenie narzędnik pochodzeniem miejscownik pochodzeniu wołacz pochodzenie
- przykłady:
- (1.1) Jestem Polką z pochodzenia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) inteligenckie / arystokratyczne / robotnicze / chłopskie pochodzenie
- synonimy:
- (1.1) genealogia, przyczyna, źródło, proweniencja, rodowód, geneza
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) przynależność
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od pochodzić
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) origin, provenance
- arabski: (1.1) عرق, أصل, نسب
- baskijski: (1.1) jatorri
- białoruski: (1.1) паходжанне n
- bośniacki: (1.1) porijeklo n
- chiński standardowy: (1.1) 本 (běn)
- chorwacki: (1.1) podrijetlo n
- czeski: (1.1) původ m
- duński: (1.1) oprindelse w
- esperanto: (1.1) genezo, origino
- francuski: (1.1) origine ż, provenance ż
- hiszpański: (1.1) origen m, procedencia ż
- interlingua: (1.1) lineage, ancestria, ascendentia
- islandzki: (1.1) ætterni n, kyn n
- jidysz: (1.1) ייִחוס m (jiches)
- łaciński: (1.1) origo
- niderlandzki: (1.1) afkomst ż
- niemiecki: (1.1) Abstammung ż, Abkunft ż
- nowogrecki: (1.1) καταγωγή ż
- portugalski: (1.1) origem ż
- rosyjski: (1.1) происхождение n
- serbski: (1.1) порекло n
- slovio: (1.1) origin (оригин)
- szwedzki: (1.1) ursprung n
- tagalski: (1.1) ugat
- ukraiński: (1.1) походження n
- włoski: (1.1) origine ż
- wolof: (1.1) cosaan
- źródła: