pojazd
pojazd (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) maszyna mogąca przemieszczać się sama lub z pomocą zwierząt pociągowych; zob. też pojazd w Wikipedii
- (1.2) pot. samochód
- (1.3) slang. obraza, uchybienie godności osobistej
- (1.4) śr.pol. droga[1]
- (1.5) st.pol. prawdop. obowiązek dostarczania środków transportu władcy i jego urzędnikom[2]
- (1.6) st.pol. tratwa jako jednostka używana przy liczeniu drewna na spław[2]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pojazd pojazdy dopełniacz pojazdu pojazdów celownik pojazdowi pojazdom biernik pojazd pojazdy narzędnik pojazdem pojazdami miejscownik pojeździe pojazdach wołacz pojeździe pojazdy
- przykłady:
- (1.1) W Polsce obowiązuje ruch prawostronny, to znaczy, że kierujący pojazdami powinni jeździć możliwie blisko prawej strony jezdni.
- (1.2) Ulicą przejechało kilka pojazdów rządowych.
- (1.3) (…) moim zdaniem na zwykłą obrazę można przymknąć oko, ale pojazd po rodzinie (starych) jest przesadą.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pojazd dwukołowy / trójkołowy / czterokołowy / wielokołowy / gąsienicowy • pojazd dwuśladowy • pojazd jednośladowy • pojazd uprzywilejowany
- (1.3) pojazd po starej / rodzinie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: samochód
- angielski: (1.1) vehicle; (1.2) vehicle
- arabski: (1.1) مركبة ż, عربة ż
- baskijski: (1.1) ibilgailu; (1.2) auto, automobil
- bułgarski: (1.1) возило n
- chiński standardowy: (1.1) 车 (chē), 车辆 (chēliàng); (1.2) 车 (chē), 车辆 (chēliàng)
- czeski: (1.1) vozidlo n
- duński: (1.1) køretøj n; (1.2) køretøj n
- esperanto: (1.1) veturilo
- fiński: (1.1) kulkuneuvo; (1.2) ajonuvo
- francuski: (1.1) véhicule m, voiture ż; (1.2) voiture ż
- gudźarati: (1.2) ગાડી ż (gāḍī)
- hiszpański: (1.1) vehículo m, carro m, nave ż; (1.2) vehículo m de motor
- japoński: (1.2) 車 (kuruma)
- kataloński: (1.1) vehicle m; (1.2) vehicle m
- łaciński: (1.1) vehiculus m; (1.2) vehiculus m
- marathi: (1.1) वाहन n
- niderlandzki: (1.1) voertuig n
- niemiecki: (1.1) Fahrzeug n; (1.2) Fahrzeug n
- nowogrecki: (1.1) όχημα n, αμάξι n; (1.2) αμάξι n
- rosyjski: (1.1) транспортное средство n, средство передвижения n; (1.2) автомобиль m, машина ż
- rumuński: (1.1) vehicul n
- szwedzki: (1.1) åkdon n, fordon n, vagn w; (1.2) vagn w
- źródła:
- ↑ Hasło „pojazd” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.
- ↑ 2,0 2,1 Hasło „Pojazd” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, t. 6, Instytut Języka Polskiego PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1970-1973, s. 303.
- ↑ z Internetu