rajto
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) prawo, uprawnienie
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo rajto rajtoj akuzativo rajton rajtojn
- przykłady:
- (1.1) Ĉiuj plenaĝaj loĝantoj de ambaŭ seksoj havas la rajton de voĉdonado.[1] → Wszyscy pełnoletni mieszkańcy obu płci mają prawo głosu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bestaj rajtoj
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ L. Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 5, el la vivo kaj sciencoj, bagateloj