ruten

Podobna pisownia: rutten • rutén

ruten (język polski)

ruten (1.1)

wymowa:: ^?/i, IPA: [ˈrutɛ̃n], AS: [rutẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Ru i liczbie atomowej 4 4; zob. też ruten w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ruten	ruteny
dopełniacz	rutenu	rutenów
celownik	rutenowi	rutenom
biernik	ruten	ruteny
narzędnik	rutenem	rutenami
miejscownik	rutenie	rutenach
wołacz	rutenie	ruteny

przykłady:: (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma ruten?

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) symbol. Ru

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. rutenizm mrz; przym. rutenowy

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) łac. ruthenium: od nazwy własnej Ruthenia, którym to słowem określano w średniowiecznej łacinie Ruś; metal ten został znaleziony w pasmie górskim Uralu

uwagi:: (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne; (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego^[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

afrykanerski: (1.1) rutenium
albański: (1.1) ruten
angielski: (1.1) ruthenium
arabski: (1.1) روثينيوم
baskijski: (1.1) rutenio
białoruski: (1.1) рутэній m
białoruski (taraszkiewica): (1.1) рутэн m
bośniacki: (1.1) rutenij
bretoński: (1.1) ruteniom
bułgarski: (1.1) рутений m
chiński standardowy: (1.1) 钌, 釕
chorwacki: (1.1) rutenij
czeski: (1.1) ruthenium
duński: (1.1) ruthenium n
esperanto: (1.1) rutenio
estoński: (1.1) ruteenium
farerski: (1.1) ruthenium
fiński: (1.1) rutenium
francuski: (1.1) ruthénium m
friulski: (1.1) ruteni
fryzyjski: (1.1) ruthenium
galicyjski: (1.1) rutenio
gruziński: (1.1) რუთენიუმი
hebrajski: (1.1) רותניום
hiszpański: (1.1) rutenio m
interlingua: (1.1) ruthenium
irlandzki: (1.1) ruitéiniam
islandzki: (1.1) rúten
japoński: (1.1) ルテニウム
jidysz: (1.1) רוטעניום m (rutenjum)
kaszmirski: (1.1) ruten
kataloński: (1.1) ruteni
kornijski: (1.1) ruthenyum
litewski: (1.1) rutenis
luksemburski: (1.1) ruthenium
łaciński: (1.1) ruthenium n
łotewski: (1.1) rutēnijs
macedoński: (1.1) рутениум
malajski: (1.1) rutenium
maltański: (1.1) rutinjum
manx: (1.1) rutainium
mongolski: (1.1) рутени
niderlandzki: (1.1) ruthenium n
niemiecki: (1.1) Ruthenium n
norweski (bokmål): (1.1) ruthenium n
norweski (nynorsk): (1.1) ruthenium n
nowogrecki: (1.1) ρουθήνιο n
ormiański: (1.1) ruteniumu
rosyjski: (1.1) рутений m
rumuński: (1.1) ruteniu n
serbski: (1.1) рутенијум
słowacki: (1.1) ruténium
słoweński: (1.1) rutenij
szkocki: (1.1) ruitèiniam
szwedzki: (1.1) rutenium
tadżycki: (1.1) ruteni'
tajski: (1.1) รูทีเนียม
turecki: (1.1) rutenyum
ukraiński: (1.1) рутеній m
uzbecki: (1.1) рутений
volapük: (1.1) rutenin
walijski: (1.1) rwtheniwm
węgierski: (1.1) ruténium
wietnamski: (1.1) ruteni
włoski: (1.1) rutenio m

źródła:

↑ Hasło „ruten” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.