samarkandczyk
samarkandczyk (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Samarkandy; osoba z tego miasta
- przykłady:
- (1.1) Aż wreszcie [Timur - przyp.] wrócił do swej wspaniałej stolicy. Powitały go tłumy samarkandczyków[1].
- (1.1) Jak wynika z przytoczonych fragmentów informatorzy określają siebie, po pierwsze jako mieszkańców miasta w ogóle, po drugie - jako taszkentczyków lub samarkandczyków[2].
- (1.1) Prezydent zręcznie wykorzystywał też ciągle funkcjonującą konkurencję między ośrodkami regionalnymi, np. między fergańczykami a samarkandczykami (z tego drugiego wywodzi się Karimow; z tym klanem są też w sojuszu taszkentczycy)[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Samarkanda ż
- przym. samarkandzki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Samarkanďan m
- rosyjski: (1.1) самаркандец
- źródła:
- ↑ Józef Hen, Nie boję się bezsennych nocy…: z księgi trzeciej, s. 117, Czytelnik, 2001.
- ↑ Ewa A. Jagiełło, Polacy w Uzbekistanie: tożsamość odległej diaspory, s. 83, Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, Oddział w Łodzi, 2006.
- ↑ Marta Tomaszkiewicz, Karimow nie żyje. W Taszkencie rozpoczęła się brutalna walka o władzę, 2016-09-02, w: Neesweek.pl [dostęp 2019-05-11]