trzeźwo
trzeźwo (język polski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek sposobu
- przykłady:
- (1.2) Od sędziego wymaga się czterech rzeczy: aby słuchał grzecznie, odpowiadał mądrze, rozważał sprawę trzeźwo i decydował bezstronnie.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) na trzeźwo
- (1.2) trzeźwo myślący
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. trzeźwość ż, trzeźwienie n, wytrzeźwienie n, wytrzeźwiałka ż
- czas. trzeźwieć ndk., wytrzeźwieć dk.
- przym. trzeźwy, trzeźwiutki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) soberly
- białoruski: (1.1) цвяроза; (1.2) цвяроза
- chorwacki: (1.1) trijezno; (1.2) trijezno
- jidysz: (1.2) קלאָר (klor)
- kaszubski: (1.1) trzezwò
- niemiecki: (1.1) nüchtern
- rosyjski: (1.1) трезво; (1.2) трезво
- ukraiński: (1.1) тверезо; (1.2) тверезо
- źródła:
- ↑ Przekrój, nr 37 (2934), Kraków, 2001 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.