wnętrzności

wnętrzności (język polski)

wymowa:

IPA: [vnɛ̃nˈṭʃnɔɕt͡ɕi], AS: [vnẽnṭšnośći], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• asynch. ę 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) anat. narządy wewnętrzne jamy brzusznej, klatki piersiowej oraz miednicy człowieka lub zwierzęcia

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) przest. lm od: wnętrzność

odmiana:

(1.1) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	wnętrzności
dopełniacz	wnętrzności
celownik	wnętrznościom
biernik	wnętrzności
narzędnik	wnętrznościami
miejscownik	wnętrznościach
wołacz	wnętrzności

przykłady:

(1.1) Usunąć wnętrzności i odkroić głowę i ogon ryby.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) trzewia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wnętrze n, wnętrostwo n

przym. wewnętrzny

przysł. wewnętrznie, wewnątrz

przyim. wewnątrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) intestines, entrails, bowels
• białoruski: (1.1) вантробы lm
• bułgarski: (1.1) утроба ż
• duński: (1.1) indvolde lm
• esperanto: (1.1) viscero
• kantoński: (1.1) 雜碎 (zaap6 seoi3)
• rosyjski: (1.1) внутренности lm, потроха lm
• szwedzki: (1.1) inälvor lm, innanmäte n, inkråm n
• ukraiński: (1.1) нутрощі lm

źródła: