Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.
Podobna pisownia Podobna pisownia: wodór
 
świecący wodor (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. daw. wodór, pierwiastek chemiczny o symbolu H i liczbie atomowej 1[1][2]
odmiana:
(1.1) blm,
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. H; wodór m, daw. wodorod m, wodoród m, wod m, lżeń m[3], wodoczyn m[4][5]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pierwiastek chemiczny
hiponimy:
(1.1) prot, deuter, tryt
holonimy:
(1.1) ortowodór, parawodór, woda
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wodór m, wodorek m, woda ż, wodorowanie n, zwodorowanie n, uwodornianie n, uwodornienie n, nawodornienie n, daw. wodorod m, wodoród m, wod m, wodorodek m, wodoczyn m
przym. wodorowy, wodorodowy, wodorodny, wodorkowy
czas. wodorować ndk., zwodorować dk., uwodorniać ndk., uwodornić dk., nawodorować dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. wodorod < pol. wodoród[3] < pol. woda + ród[6]; kalka z łac. hydrogenium[7] / franc. hydrogène[8]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wodór
źródła:
  1.   Hasło „Wodor” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1883.
  2.   Hasło „Wodor” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 694.
  3. 3,0 3,1   Hasło „wodór” w: Izabela Kuśnierek, Kształtowanie się polskiego nazewnictwa chemicznego na tle historycznego dyskursu naukowego (XVII – pocz. XX w.), Instytut Językoznawstwa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2022, s. 89–90.
  4.   Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 4, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 279.
  5.   Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1883.
  6.   Izabela Kuśnierek, Nazwy pierwiastków i związków w dziewiętnastowiecznej nomenklaturze chemicznej [w:] W kręgu dawnej polszczyzny, t. 6, red. M. Mączyński, E. Horyń oraz E. Zmuda, Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie, Kraków 2018, s. 38–41.
  7. Jerzy Brzozowski, Stanąć po stronie tłumacza. Zarys poetyki opisowej przekładu, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2011, s. 140.
  8.   Hasło „Wodór” w: Agnieszka Sulich, Odwzorowanie wiedzy w nazwach pierwiastków chemicznych [w:] Studia semiotyczne, t. XXVII, Polskie Towarzystwo Semiotyczne, Warszawa 2010, s. 4 (96).