wygłup (1.1, 2.1)
wymowa:
IPA[ˈvɨɡwup], AS[vygu̯up]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) niepoważne lub kompromitujące zachowanie

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) ten, kto się wygłupia
odmiana:
(1.1) zwykle w lm,
(2.1)
przykłady:
(1.1) Wygłupy na jezdni skończyły się tragedią.
(1.1) Nie lubię tego studenta, nieustannie przerywa mi wykłady wygłupami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogłupianie n, ogłupienie n, głup mos, głupawka ż, głupawość ż, głupek mos, głupi mos, głupia ż, głupiątko n, głupiec mos, głupkowatość ż, głupol mos, głupolek mos, głupolka ż, głupota ż, głupotka ż, głupowatość ż, głupstewko n, głupstwo n, głuptactwo n, głuptak mos/mzw, głuptaki nmos, głuptas mos, głuptasek mos, głuptaska ż, głuptaś mos
czas. ogłupiać ndk., ogłupić dk., powygłupiać się dk., wygłupiać się ndk., wygłupić się dk.
przym. ogłupiający, ogłupiały, głupawy, głupi, głupiuchny, głupiusieńki, głupiuteńki, głupiutki, głupkowaty, głupowaty
przysł. głupio, głupawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: