Wikisłownik

ziele

ziele (język polski)

edytuj
 
ziele (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈʑɛlɛ], AS: [źele], zjawiska fonetyczne: zmięk.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) bot. roślina o nietrwałych, nadziemnych pędach[1]
(1.2) odpowiednio przyrządzone ziele (1.1), mające zastosowanie w lecznictwie i przemyśle spożywczym; zob. też zioła w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikzielezioła[2][3]
dopełniaczzielaziół
celownikzieluziołom
biernikzielezioła
narzędnikzielemziołami
miejscownikzieluziołach
wołaczzielezioła
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1) ambrowe ziele • jaskółcze ziele • tatarskie ziele • ziele angielskie
synonimy:
(1.1) roślina zielna
(1.2) roślina zielarska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zielnik m, zielarz m, zielarka ż, zielarstwo n, zioło n, zielony mos, zielone nmos/n, zielsko n
przym. zielny, zielarski, ziołowy, zielony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑   Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑   Hasło „ziele” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. ↑   Hasło „ziele” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ziele&oldid=8444182”