zwierciadło (język polski)

edytuj
 
zwierciadło (1.1)
 
zwierciadło (1.2) jeziora
 
zwierciadło (1.3)
 
zwierciadło (1.4)
 
sarnie zwierciadła (1.6)
 
kaczor z niebieskim zwierciadłem (1.7)
wymowa:
IPA[zvʲjɛrʲˈt͡ɕadwɔ], AS[zvʹi ̯erʹćadu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. gładka powierzchnia odbijająca światło; tafla szkła od spodu pokrytego warstwą srebra, aluminium, cyny lub rtęci; lustro
(1.2) książk. przen. niezmącona powierzchnia wody morza, jeziora lub rzeki; lustro
(1.3) daw. miejsce nieporośnięte roślinnością; łysina, golizna[1]
(1.4) bot. Heritiera[2], rodzaj z rodziny zatwarowatych; ołysta[1]
(1.5) chem. cienka powłoka powstała przez osiadanie na gładkiej powierzchni szkła lub porcelany różnych par metalicznych[1]
(1.6) daw. środ. łow. biała plama na pośladkach zwierzyny płowej[1]
(1.7) środ. łow. błyszcząca kolorowo plama na skrzydłach kaczek; lustro[1]
(1.8) liter. gatunek literacki, którego zadaniem jest prezentacja obranego wzoru osobowego; zob. też zwierciadło (literatura) w Wikipedii
(1.9) fiz. gładka powierzchnia o nierównościach mniejszych niż długość fali świetlnej, która w minimalnym stopniu rozprasza światło, odbijając większą jego część; zob. też zwierciadło optyczne w Wikipedii
odmiana:
(1.1-9)
przykłady:
(1.1) stanął (zając) przed wielkim zwierciadłem w ścianie, zadziwiony widokiem odbitej w lustrze postaci sobowtóra. Może mniemał, że ma przed sobą towarzysza, i uczuł chętkę, aby z nim poigrać, gdyż zaczął nacierać na zwierciadło; widmo naśladowało każdy ruch jego. Bawiło go to, odskakiwał, stawał słupka, odsadzał się i z rozpędem wpadał na rzekomego szaraka[3].
(1.2) udały się do łaźni, gdzie Akte, wykąpawszy Ligię, zaprowadziła na śniadanie, a potem do ogrodów pałacowych (…) Ligia po raz pierwszy w życiu widziała te wspaniałe ogrody, pełne cyprysów, pinij, dębów, oliwek i mirtów, wśród których bielił się cały lud posągów, błyszczały spokojne zwierciadła sadzawek, kwieciły się całe gaiki róż zraszanych pyłem fontann, gdzie wejścia do czarownych grot obrastał bluszcz lub winograd, gdzie na wodach pływały srebrne łabędzie, a wśród posągów i drzew chodziły przyswojone gazele z pustyń Afryki i barwne ptactwo sprowadzane ze wszystkich znanych krain świata[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) krzywe zwierciadło
(1.5) zwierciadło arsenowe / antymonowe
(1.9) oś zwierciadłazwierciadło kuliste / sferycznezwierciadło wklęsłezwierciadło wypukłe
synonimy:
(1.1-7) lustro, st.pol. wierciadło, st.pol. zwierściadło, st.pol. zrciadło, st.pol. zwierzciadło, st.pol. świarciadło, gw. zwieściadło, gw. zierciadło, gw. wierzciadło, gw. zerkódło, gw. wierźciadło
(1.1) gw. więz. lipko, przest. zierkadło
(1.2) tafla
(1.3) łysina, golizna
(1.4) ołysta, daw. zwrótnica
(1.6) chustka, serwetka, lusterko, talerz
(1.7) lusterko
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odzwierciedlenie, odzwierciadlenie, daw. zwierciedlanienie, daw. zwierciedlenie, daw. zwierciadlarz, daw. zwierciedlnik, daw. zwierciadlniczka, daw. zwierciadlnica, daw. zwierciedlnica, daw. zwierciadełkowanie, daw. zwierciadlnictwo, daw. zwierciedlnictwo
zdrobn. zwierciadełko, st.pol. zwierciadłko
przym. zwierciadlany, zwierciadłowy, zwierciadlany, daw. zwierciadlniczy, daw. zwierciadlny, daw. zwierciedlny, daw. zwierciadłowy, daw. zwierściadlany
czas. odzwierciedlić / odzwierciedlać, odzwierciedlić się / odzwierciedlać się, odzwierciadlić / odzwierciadlać, odzwierciadlić się / odzwierciadlać się, daw. zwierciedlić się / zwierciedlanić się, daw. zwierciadełkować, daw. zwierciedleć, daw. zwierciedlić
związki frazeologiczne:
(1.1) daw. jak po zwierciadlejak w zwierciadleukazywać coś w krzywym zwierciadlenie pomoże zwierciadło, kiedy panna czupiradłomłodość szuka zwierciadeł, starość ich unika
etymologia:
st.pol. zwierciadlo < st.pol. wierciadło < prawdop. *wzierciadło < źřadło < prasł. zьrě + -dlo[5]
uwagi:
zob. też zwierciadło w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.1-2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lustro
(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lustro
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4   Hasło „zwierciadło” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, Warszawa 1900–1927, s. 645-646.
  2.   Hasło „Heritiera” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  3. Adolf Dygasiński: Zając
  4. Henryk Sienkiewicz: Quo vadis? Powieść z czasów Nerona
  5. Jan Otrębski, Zwierciadło, „Język Polski” nr 3, maj-czerwiec 1922, s. 17-19.