Dziewczynka z parku: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
+ |
|||
| Linia 29: | Linia 29: | ||
Anna Józefowicz pisząca w 2016 w czasopiśmie „Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”, pisze, że książka ta "ukazuje sposoby na oswojenie się z odejściem rodzica, jak również uzmysławia małemu czytelnikowi, że poradzenie sobie z trudnym wydarzeniem, jakim jest śmierć ukochanej osoby, czyni z niego bohatera". Zwraca uwagę, że książka porusza trudny temat (śmierci bliskiej osoby) "z różnych perspektyw: z punktu widzenia dziecka przeżywającego utratę rodzica, drugiego dziecka, które towarzyszy przyjaciółce w ciężkich chwilach, oraz samego dorosłego"; tą drugą osobą jest mama Andzi, która sama przeżywa trudny czas związany z rodzinną tragedią. Józefowicz podkreśla pedagogiczne i psychologiczne walory książki, w tym motyw oswajania dzieci z tematem śmierci, co powinno zmniejszyć traumatyczne przeżycia dzieci, które takie wydarzenie może spotkać, i naczyć je empatii do rówieśników w analogicznych, trudnych sytuacjach. Pozytywnie ocenia też ilustracje ("melancholijne, nastrojowe"), które uznaje za "mocną stronę książki", Mimo poruszania smutnego tematu, uznaje przeslanie książki za pozytywne, przedstawiającą człowieka jako "jako istotę silną, zdolną do podniesienia się po każdym nieszczęściu"<ref name=":0" />. |
Anna Józefowicz pisząca w 2016 w czasopiśmie „Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”, pisze, że książka ta "ukazuje sposoby na oswojenie się z odejściem rodzica, jak również uzmysławia małemu czytelnikowi, że poradzenie sobie z trudnym wydarzeniem, jakim jest śmierć ukochanej osoby, czyni z niego bohatera". Zwraca uwagę, że książka porusza trudny temat (śmierci bliskiej osoby) "z różnych perspektyw: z punktu widzenia dziecka przeżywającego utratę rodzica, drugiego dziecka, które towarzyszy przyjaciółce w ciężkich chwilach, oraz samego dorosłego"; tą drugą osobą jest mama Andzi, która sama przeżywa trudny czas związany z rodzinną tragedią. Józefowicz podkreśla pedagogiczne i psychologiczne walory książki, w tym motyw oswajania dzieci z tematem śmierci, co powinno zmniejszyć traumatyczne przeżycia dzieci, które takie wydarzenie może spotkać, i naczyć je empatii do rówieśników w analogicznych, trudnych sytuacjach. Pozytywnie ocenia też ilustracje ("melancholijne, nastrojowe"), które uznaje za "mocną stronę książki", Mimo poruszania smutnego tematu, uznaje przeslanie książki za pozytywne, przedstawiającą człowieka jako "jako istotę silną, zdolną do podniesienia się po każdym nieszczęściu"<ref name=":0" />. |
||
Według Beaty Lisowskiej, piszącej w 2018 roku w czasopiśmie „Pedagogika. Studia i Rozprawy”, pozycja ta to "ciekawa propozycja czytelnicza dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej". Uznaje tą pozycję za utwór statyczny, pozbawiony fabuły, "jednak bogaty w wiele metaforycznych treści dotyczących trudnych tematów... o trudnej tematyce egzystencjonalnej" (o poważnej chorobie i o stracie bliskiej osoby), równocześnie "pełny lirycznego wdzięku, subtelności i wzruszeń". Lisowska pisze, że "artyzm tego utworu polega na tym, że autorka potrafiła z perspektywy dziecka opisać stan emocjonalny związany z cierpieniem po odejściu najbliższych"; chwali też ilustracje Dziobek, "która wyeksponowała specyficzny nastrój książki wymownymi, pastelowymi rysunkami, a także drobnymi ornamentami". W podsumowaniu pisze, że jest to "opowieść o niebywałych wartościach artystycznych, silnie oddziałowująca na doznania młodego czytelnika, ale też wymagająca uważnego i krytycznego czytania, otwieająca drzwi do świata metafor i symboli"<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Beata Lisowska |tytuł = Co obecnie powinni czytać uczniowie edukacji wczesnoszkolnej w świetle nowej podstawy programowej |czasopismo = Pedagogika. Studia i Rozprawy |data = 2018 |data dostępu = 2024-09-01 |issn = 2720-1414 |wolumin = 27 |numer = 2 |s = 167–178 |doi = 10.16926/p.2018.27.47 |url = https://czasopisma.ujd.edu.pl/index.php/Pedagogika/article/view/210 |język = pl}}</ref>. |
Według Beaty Lisowskiej, piszącej w 2018 roku w czasopiśmie „Pedagogika. Studia i Rozprawy”, pozycja ta to "ciekawa propozycja czytelnicza dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej". Uznaje tą pozycję za utwór statyczny, pozbawiony fabuły, "jednak bogaty w wiele metaforycznych treści dotyczących trudnych tematów... o trudnej tematyce egzystencjonalnej" (o poważnej chorobie i o stracie bliskiej osoby), równocześnie "pełny lirycznego wdzięku, subtelności i wzruszeń". Lisowska pisze, że "artyzm tego utworu polega na tym, że autorka potrafiła z perspektywy dziecka opisać stan emocjonalny związany z cierpieniem po odejściu najbliższych"; chwali też ilustracje Dziobek, "która wyeksponowała specyficzny nastrój książki wymownymi, pastelowymi rysunkami, a także drobnymi ornamentami". W podsumowaniu pisze, że jest to "opowieść o niebywałych wartościach artystycznych, silnie oddziałowująca na doznania młodego czytelnika, ale też wymagająca uważnego i krytycznego czytania, otwieająca drzwi do świata metafor i symboli"<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Beata Lisowska |tytuł = Co obecnie powinni czytać uczniowie edukacji wczesnoszkolnej w świetle nowej podstawy programowej |czasopismo = Pedagogika. Studia i Rozprawy |data = 2018 |data dostępu = 2024-09-01 |issn = 2720-1414 |wolumin = 27 |numer = 2 |s = 167–178 |doi = 10.16926/p.2018.27.47 |url = https://czasopisma.ujd.edu.pl/index.php/Pedagogika/article/view/210 |język = pl}}</ref>. Lisowskiej do tematu tej książki powróciła dwa lata później w książce ''Współczesne idee w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej''. Ze względu na "wysoką wartość literacką i edytorską tego tekstu" rekomenduje ten tekst jako lekturę dla uczniów, jako "znakomicie wypełniającą lukę w obowiązującym systemie edukacji, w którym pomijana jest tematyka związana z ludzką egzystencją, a zwłaszcza z problemem dotyczącym śmierci". Lisowska dalej zauważa, że jest to utwór dla dzieci przełamujący tabu, jakim do niedawna było poruszanie tematów trudnych w tej literaturze; dodatkowo, książka porusza więcej niż jeden trudny temat - poza motywem śmierci bliskiej osoby jest także poruszany temat ciężkiej choroby dziecka, kolegi Andzi - Jeremiasza, który choruje na cukrzycę, a także (choć już bardziej pobieżnie) motyw rozwodu innego dziecka, a w podsumowaniu tego artykułu pisze, że "utwór Kosmowskiej pozostanie w pamięci każdego czytelnika"{{refn|grupa=uwaga|W tym okresie lista lektur dla klas I-III zawierała propozycję, nie było lektur obowiązkowych}}<ref>{{Cytuj |autor r = Beaty Lisowskiej |redaktor = Anna Klim-Klimaszewska, Iveta Scholtzová |rozdział = Trudne tematy w edukacji wczesnoszkolnej – „Dziewczynka z parku” Barbary Kosmowskiej |tytuł = Współczesne idee w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej: monografia wieloautorska |data = 2020 |data dostępu = 2024-09-05 |isbn = 978-83-66597-00-6 |miejsce = Siedlce |wydawca = (i)WN IKRiBL |s = 387-400 |oclc = 1241584315 |url = https://www.worldcat.org/title/1241584315}}</ref>. |
||
== Uwagi == |
|||
{{uwagi}} |
|||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
||
Wersja z 11:56, 5 wrz 2024
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu |
powieść dla młodzieży |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Polska |
| Język | |
| Data wydania |
2012 |
Dziewczynka z parku – powieść dla młodzieży autorstwa Barbary Kosmowskiej opublikowana w 2012 roku[1]. Ilustrowany przez Emilię Dziobek. Lektura szkolna dla dzieci, poruszająca trudny temat śmierci bliskiej osoby.
Fabuła
Główną bohaterką jest młoda uczennica Andzia, która pół roku wcześniej straciła swojego ojca, ornitologa. Pocieszeniem dla niej staje się przyjaciel Jeremiasz, z którym spędza czas po szkole. Jeremiasz sam jest chory na cukrzycę, ale mimo walki z chorobą, potrafi cieszyć się życiem. Dzieci spędzają wolny czas w tytułowym parku, miejscu w którym Andzia spędzała dawniej dużo czasu z ojcem[2][3].
Odbiór i analiza
W 2017[a] roku powieść trafiła na listę lektur szkolnych Ministerstwa Edukacji Narodowej (klasy I-III)[4]. Była nią nadal dekadę później (stan na 2024/2025)[5].
Anna Józefowicz pisząca w 2016 w czasopiśmie „Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”, pisze, że książka ta "ukazuje sposoby na oswojenie się z odejściem rodzica, jak również uzmysławia małemu czytelnikowi, że poradzenie sobie z trudnym wydarzeniem, jakim jest śmierć ukochanej osoby, czyni z niego bohatera". Zwraca uwagę, że książka porusza trudny temat (śmierci bliskiej osoby) "z różnych perspektyw: z punktu widzenia dziecka przeżywającego utratę rodzica, drugiego dziecka, które towarzyszy przyjaciółce w ciężkich chwilach, oraz samego dorosłego"; tą drugą osobą jest mama Andzi, która sama przeżywa trudny czas związany z rodzinną tragedią. Józefowicz podkreśla pedagogiczne i psychologiczne walory książki, w tym motyw oswajania dzieci z tematem śmierci, co powinno zmniejszyć traumatyczne przeżycia dzieci, które takie wydarzenie może spotkać, i naczyć je empatii do rówieśników w analogicznych, trudnych sytuacjach. Pozytywnie ocenia też ilustracje ("melancholijne, nastrojowe"), które uznaje za "mocną stronę książki", Mimo poruszania smutnego tematu, uznaje przeslanie książki za pozytywne, przedstawiającą człowieka jako "jako istotę silną, zdolną do podniesienia się po każdym nieszczęściu"[2].
Według Beaty Lisowskiej, piszącej w 2018 roku w czasopiśmie „Pedagogika. Studia i Rozprawy”, pozycja ta to "ciekawa propozycja czytelnicza dla uczniów edukacji wczesnoszkolnej". Uznaje tą pozycję za utwór statyczny, pozbawiony fabuły, "jednak bogaty w wiele metaforycznych treści dotyczących trudnych tematów... o trudnej tematyce egzystencjonalnej" (o poważnej chorobie i o stracie bliskiej osoby), równocześnie "pełny lirycznego wdzięku, subtelności i wzruszeń". Lisowska pisze, że "artyzm tego utworu polega na tym, że autorka potrafiła z perspektywy dziecka opisać stan emocjonalny związany z cierpieniem po odejściu najbliższych"; chwali też ilustracje Dziobek, "która wyeksponowała specyficzny nastrój książki wymownymi, pastelowymi rysunkami, a także drobnymi ornamentami". W podsumowaniu pisze, że jest to "opowieść o niebywałych wartościach artystycznych, silnie oddziałowująca na doznania młodego czytelnika, ale też wymagająca uważnego i krytycznego czytania, otwieająca drzwi do świata metafor i symboli"[3]. Lisowskiej do tematu tej książki powróciła dwa lata później w książce Współczesne idee w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Ze względu na "wysoką wartość literacką i edytorską tego tekstu" rekomenduje ten tekst jako lekturę dla uczniów, jako "znakomicie wypełniającą lukę w obowiązującym systemie edukacji, w którym pomijana jest tematyka związana z ludzką egzystencją, a zwłaszcza z problemem dotyczącym śmierci". Lisowska dalej zauważa, że jest to utwór dla dzieci przełamujący tabu, jakim do niedawna było poruszanie tematów trudnych w tej literaturze; dodatkowo, książka porusza więcej niż jeden trudny temat - poza motywem śmierci bliskiej osoby jest także poruszany temat ciężkiej choroby dziecka, kolegi Andzi - Jeremiasza, który choruje na cukrzycę, a także (choć już bardziej pobieżnie) motyw rozwodu innego dziecka, a w podsumowaniu tego artykułu pisze, że "utwór Kosmowskiej pozostanie w pamięci każdego czytelnika"[b][6].
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dziewczynka z parku • Kosmowska Barbara • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl [online], biblionetka.pl [dostęp 2024-04-23].
- ↑ a b Anna Józefowicz, Oswajanie z przemijaniem – temat śmierci we współczesnej literaturze dla dzieci. Terapeutyczne walory wybranych powieści, „Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka”, 15 (3), 2016, s. 152–169, ISSN 2545-3475 [dostęp 2024-09-05] (pol.).
- ↑ a b Beata Lisowska, Co obecnie powinni czytać uczniowie edukacji wczesnoszkolnej w świetle nowej podstawy programowej, „Pedagogika. Studia i Rozprawy”, 27 (2), 2018, s. 167–178, DOI: 10.16926/p.2018.27.47, ISSN 2720-1414 [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ Lista lektur obowiązkowych do szkoły podstawowej w roku szkolnym 2017/2018 [online], samorzad.infor.pl [dostęp 2021-08-23] (ang.).
- ↑ Lista lektur szkolnych 2024/2025 – Lektury do szkoły podstawowej 2024/2025 i lektury do liceum 2024/2025 [online] [dostęp 2024-08-16] (pol.).
- ↑ Beaty Lisowskiej, Trudne tematy w edukacji wczesnoszkolnej – „Dziewczynka z parku” Barbary Kosmowskiej, [w:] Anna Klim-Klimaszewska, Iveta Scholtzová (red.), Współczesne idee w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej: monografia wieloautorska, Siedlce: (i)WN IKRiBL, 2020, s. 387-400, ISBN 978-83-66597-00-6, OCLC 1241584315 [dostęp 2024-09-05].