Chorzów-Batory

Chorzów Batory - dzielnica położona w południowej cześci miasta.

Dzielnica

Chorzów Batory posiada własny Dworzec Kolejowy (przy ul. Armii Krajowej) na trasie Katowice - Gliwice, Katowice - Bytom. Jest ważnym węzłem drogowym (Autostrada A4 i DTŚ). Na terenie "Batorego" znajduje sie stadion Ruchu Chorzów, chorzowska hala sportowa MORiS oraz nowoczesna kompleks sportowy w rejonie ulicy Granicznej. Głónymi ulicami dzielnicy są: ul. Armii Krajowej oraz St.Batorego łącząca się ze Szpitalną.

Edukacja

III Liceum Ogólnokształcące im. St. Batorego (ul. Farna), ZSTiO nr 1 (ul. Sportowa), ZSTiO nr 3 (ul. St. Batorego),

W Chorzowie Batorym mieszczą sie trzy Uczelnie Wyższe:

• Wyższa Szkoła Bankowa,
• Górnoślaska Wyższa Szkoła Przedsiebiorczości
• Wyższa Szkoła Informatyki

Historia

Hajduki Wielkie - nazwa istniejącej w latach 1903-1939 gminy miejskiej na Górnym Śląsku. Oficjalna zmiana nazwy przez polskie władze administracyjne z Bismarkhuta na Hajduki Wielkie nastąpiła 1 stycznia 1923. Na mocy ustawy Sejmu Śląskiego Wielkie Hajduki stały się w styczniu 1939 częścią Chorzowa (obecna nazwa: Chorzów Batory).

Ratusz Hajduków Wielkich w Chorzowie Batorym

Gminę Hajduki Wielkie utworzył cesarz Wilhelm II łącząc Górne i Dolne Hajduki (odpowiednio Ober- i Niederheyduk). Historia gminy wiąże się z uruchomieniem w 1873 huty Bismarckhütte (od lat 30. XX wieku Huta Batory) oraz założenia destylarni smoły (1888), która stanowiła zalążek przyszłych Zakładów Chemicznych "Hajduki".

Gmina była znana przede wszystkim z sukcesów drużyny piłkarskiej Ruchu Hajduki Wielkie, która w styczniu 1939 zmieniła nazwę na Ruch Chorzów. Na terenie gminy działał też klub Bismarckhütter Ballspiel Club.

W okresie międzywojennym naczelnikiem gminy Hajduki Wielkie był dowódca powstańczy Karol Grzesik, który później został prezydentem Chorzowa.