Clemente Domínguez y Gómez: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m korekta linku |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
W maju [[1976]] Clemente Dominguez stracił wzrok w wypadku samochodowym; nie przerwało to jednak jego wizji religijnych. W jednym z objawień miał mu się ukazać [[Chrystus]] w towarzystwie świętych [[św. Piotr|Piotra]] i [[św. Paweł|Pawła]]; pod wpływem tej wizji Dominguez ogłosił się wikariuszem Chrystusa na ziemi i następcą [[papież Paweł VI|papieża Pawła VI]]. Po śmierci Pawła VI ([[6 sierpnia]] [[1978]]) przyjął imię Grzegorza XVII i został koronowany [[15 sierpnia]] 1978 w [[Sewilla|Sewilli]] przez mianowanych przez siebie kardynałów. |
W maju [[1976]] Clemente Dominguez stracił wzrok w wypadku samochodowym; nie przerwało to jednak jego wizji religijnych. W jednym z objawień miał mu się ukazać [[Chrystus]] w towarzystwie świętych [[św. Piotr|Piotra]] i [[św. Paweł|Pawła]]; pod wpływem tej wizji Dominguez ogłosił się wikariuszem Chrystusa na ziemi i następcą [[papież Paweł VI|papieża Pawła VI]]. Po śmierci Pawła VI ([[6 sierpnia]] [[1978]]) przyjął imię Grzegorza XVII i został koronowany [[15 sierpnia]] 1978 w [[Sewilla|Sewilli]] przez mianowanych przez siebie kardynałów. |
||
Jako papież stanął na czele tzw. Kościoła Palmariańskiego i rezydował w Palmar de Troya. Miał około 2000 zwolenników (w tym około 60 księży), kaplice także poza Hiszpanią (w Wielkiej Brytanii i Ameryce Łacińskiej). Wymyślił dwa nowe dogmaty - "o niepokalanym poczęciu św. Józefa" oraz "o cielesnej obecności Matki Boskiej w [[eucharystia|Eucharystii]]". Obłożył [[ekskomunika|ekskomuniką]] rezydujacych w Watykanie [[papież Jan Paweł I|Jana Pawła I]] i [[papież Jan Paweł II|Jana Pawła II]]. Kanonizował między innymi generała [[Francisco Franco|Franco]], admirała Carrero Blanco i Jose Antonio Primo de Riverę. Według wiary swoich zwolenników miał być ostatnim papieżem i ponieść śmierć męczeńską na krzyżu około [[2015]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]]. Proroctwo się nie spełniło - zmarł w marcu [[2005]] w Palmar de Troya. |
Jako papież stanął na czele tzw. Kościoła Palmariańskiego i rezydował w Palmar de Troya. Miał około 2000 zwolenników (w tym około 60 księży), kaplice także poza Hiszpanią (w Wielkiej Brytanii i Ameryce Łacińskiej). Wymyślił dwa nowe dogmaty - "o niepokalanym poczęciu św. Józefa" oraz "o cielesnej obecności Matki Boskiej w [[eucharystia|Eucharystii]]". Obłożył [[ekskomunika|ekskomuniką]] rezydujacych w Watykanie [[papież Jan Paweł I|Jana Pawła I]] i [[papież Jan Paweł II|Jana Pawła II]]. Kanonizował między innymi generała [[Francisco Franco|Franco]], admirała Carrero Blanco i Jose Antonio Primo de Riverę. Według wiary swoich zwolenników miał być ostatnim papieżem i ponieść śmierć męczeńską na krzyżu około [[2015]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]]. Proroctwo się nie spełniło - zmarł w marcu [[2005]] w Palmar de Troya. Jego następcą został [[Antypapież Piotr II]] |
||
Imię '''Grzegorza XVII''' przybrał w [[1968]] także inny samozwańczy papież, Kanadyjczyk [[Gaston Tremblay]]. |
Imię '''Grzegorza XVII''' przybrał w [[1968]] także inny samozwańczy papież, Kanadyjczyk [[Gaston Tremblay]]. |
||
Wersja z 16:58, 20 cze 2005
Clemente Domínguez y Gómez (ur. 23 maja 1946 w Sewilli, zm. 22 marca 2005 w Palmar de Troya), Hiszpan, przywódca odłączonego od Kościoła katolickiego Kościoła Palmariańskiego jako papież Grzegorz XVII.
Od 1969 r. był blisko związany z ośrodkiem religijnym w Palmar de Troya (prowincja Sewilla); ośrodek ten miał być według wiernych miejscem objawień maryjnych od 1968 r. Także Dominguez ogłaszał, że był świadkiem objawień Maryi (po raz pierwszy 30 września 1969), pod wpływem których uznał za heretycką politykę reform Kościoła katolickiego po Soborze Watykańskim II. Przez pewien czas pozostawał pod wpływem arcybiskupa Marcela Lefebvre'a. Według świadectw swoich zwolenników był stygmatykiem.
Także pod wpływem wizji maryjnych założył w 1975 własny zakon, karmelitów Świetego Oblicza (Orden de los Carmelitas de la Santa Faz). W t.r. przyjął imię brata Fernando oraz święcenia kapłańskie z rąk arcybiskupa wietnamskiego Petera Ngo-Dinh-Tuca; ten sam duchowny udzielił Dominguezowi kilka dni później sakry biskupiej. Jednocześnie wyświęcono kilku jego zwolenników. Za samowolne dokonanie święceń arcybiskup Ngo-Dinh-Tuc został ukarany ekskomuniką.
W maju 1976 Clemente Dominguez stracił wzrok w wypadku samochodowym; nie przerwało to jednak jego wizji religijnych. W jednym z objawień miał mu się ukazać Chrystus w towarzystwie świętych Piotra i Pawła; pod wpływem tej wizji Dominguez ogłosił się wikariuszem Chrystusa na ziemi i następcą papieża Pawła VI. Po śmierci Pawła VI (6 sierpnia 1978) przyjął imię Grzegorza XVII i został koronowany 15 sierpnia 1978 w Sewilli przez mianowanych przez siebie kardynałów.
Jako papież stanął na czele tzw. Kościoła Palmariańskiego i rezydował w Palmar de Troya. Miał około 2000 zwolenników (w tym około 60 księży), kaplice także poza Hiszpanią (w Wielkiej Brytanii i Ameryce Łacińskiej). Wymyślił dwa nowe dogmaty - "o niepokalanym poczęciu św. Józefa" oraz "o cielesnej obecności Matki Boskiej w Eucharystii". Obłożył ekskomuniką rezydujacych w Watykanie Jana Pawła I i Jana Pawła II. Kanonizował między innymi generała Franco, admirała Carrero Blanco i Jose Antonio Primo de Riverę. Według wiary swoich zwolenników miał być ostatnim papieżem i ponieść śmierć męczeńską na krzyżu około 2015 w Jerozolimie. Proroctwo się nie spełniło - zmarł w marcu 2005 w Palmar de Troya. Jego następcą został Antypapież Piotr II
Imię Grzegorza XVII przybrał w 1968 także inny samozwańczy papież, Kanadyjczyk Gaston Tremblay.
Zobacz także:
Linki zewnętrzne: